بیاناتی فرهنگ اسلامی

باب (1): وضو قبل از غسل

باب (2):  غسل مرد با همسرش

باب (3):  غسل نمودن با يك صاع آب و مانند آن

باب (4): كسي كه سه بار برسر خود آب بريزد

باب(5): كسي كه غسل را با محلاب()  آغاز كند

باب (6):  تكرار همبستري و همبستري با  همسران متعدد با يك غسل

باب(7): كسي كه عطر بزند و غسل نمايد

باب (8): خلال كردن موها هنگام غسل

باب (9): اگر كسي در مسجد بياد افتاد كه جنب است، بدون تيمم، بيرون رود

باب (10): غسل در جاي خلوت و در حالت برهنه و اينكه پوشش افضل است

باب (11):  هنگام غسل، بايد خود را از چشم مردم دور داشت

باب (12): حكم عرق فرد جنب و اينكه مؤمن نجس نمي‏شود

باب (13): جنب وضو بگيرد، سپس بخوابد

باب (14):  تماس آلت تناسلي زن و مرد

باب (1): وضو قبل از غسل 

183 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا زَوْجِ النَّبِيِّ : أَنَّ النَّبِيَّ  كَانَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ، بَدَأَ فَغَسَلَ يَدَيْهِ، ثُمَّ يَتَوَضَّأُ كَمَا يَتَوَضَّأُ لِلصَّلاةِ، ثُمَّ يُدْخِلُ أَصَابِعَهُ فِي الْمَاءِ فَيُخَلِّلُ بِهَا أُصُولَ شَعَرِهِ، ثُمَّ يَصُبُّ عَلَى رَأْسِهِ ثَلاثَ غُرَفٍ بِيَدَيْهِ، ثُمَّ يُفِيضُ الْمَاءَ عَلَى جِلْدِهِ كُلِّهِ. (بخارى:248)

ترجمه: عايشه رضي‏ الله‏ عنها؛ همسر گرامي نبي اكرم   مي گويد: هرگاه، رسول الله   غسل جنابت مي نمود، نخست دستهايش را مي‏شست. بعد وضوي كامل مي‏گرفت. سپس، انگشتانش را خيس مي نمود و با آن، ريشة موهاي سر (مبارك) خود را خلال مي‏كرد. و در پايان، سه بار با كف دست بر سر خود، آب مي‏ريخت و بعد، تمام بدن خود را مي شست.

184 ـ عَنْ مَيْمُونَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا زَوْجِ النَّبِيِّ  قَالَتْ: تَوَضَّأَ رَسُولُ اللَّهِ  وُضُوءَهُ لِلصَّلاةِ، غَيْرَ رِجْلَيْهِ، وَغَسَلَ فَرْجَهُ وَمَا أَصَابَهُ مِنَ الأَذَى، ثُمَّ أَفَاضَ عَلَيْهِ الْمَاءَ، ثُمَّ نَحَّى رِجْلَيْهِ، فَغَسَلَهُمَا، هَذِهِ غُسْلُهُ مِنَ الْجَنَابَةِ. (بخارى:249)

ترجمه: ميمونه؛ همسر گرامي نبي اكرم  ؛ مي‏فرمايد: روش آنحضرت   براي غسل جنابت چنين بود: نخست، استنجا مي كرد و نجاست را از خود دور مي ساخت و مانند وضوي نماز، وضو مي گرفت ولي پاهايش را نمي شست. سپس، بر تمام بدن خود، آب مي ريخت و در پايان،  با اندكي جابجائي، پاهايش را مي شست. 

باب (2):  غسل مرد با همسرش

185 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كُنْتُ أَغْتَسِلُ أَنَا وَالنَّبِيُّ  مِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ مِنْ قَدَحٍ يُقَالُ لَهُ الْفَرَقُ. (بخارى:250)

ترجمه: ام المومنين؛ عايشه رضي ‏الله‏ عنها؛ مي‏فرمايد: من و رسول الله   از يك ظرف آب كه به آن «فرق» مي‏گفتند، براي غسل، استفاده مي كرديم.

باب (3):  غسل نمودن با يك صاع آب و مانند آن 

186 ـ وَعَنْهَا رَضِيَ الله عَنْهَا: أَنَّهَا سُئِلَت عَنْ غُسْلِ النَّبِيِّ ، فَدَعَتْ بِإِنَاءٍ نَحْوًا مِنْ صَاعٍ، فَاغْتَسَلَتْ، وَأَفَاضَتْ عَلَى رَأْسِهَا، وَبَيْنَهَا وَبَيْنَ السَّائِلِ حِجَابٌ. (بخارى:251)

ترجمه: همچنين از عايشه رضي ‏الله‏ عنها روايت است كه از وي دربارة غسل نبي اكرم  سؤال شد. ايشان ظرفي خواست كه حدود يك صاع آب مي گرفت. سپس با آن غسل كرد و بر سرش آب ريخت. ميان  او و سؤال كننده يعني برادرش؛ عبدالرحمن؛ پرده ايي حائل بود.

187 ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ : أَنَّهُ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْغُسْلِ؟ فَقَالَ: يَكْفِيكَ صَاعٌ، فَقَالَ رَجُلٌ: مَا يَكْفِينِي، فَقَالَ جَابِرٌ: كَانَ يَكْفِي مَنْ هُوَ أَوْفَى مِنْكَ شَعَرًا وَخَيْرٌ مِنْكَ، ثُمَّ أَمَّنَا فِي ثَوْبٍ. (بخارى:252)

ترجمه: جابر بن عبد الله  مي‏گويد: شخصي از من دربارة مقدار آب غسل، سؤال كرد. در جواب، گفتم: يك صاع آب، كافي است. يكي از حاضران گفت: يك صاع براي من كافي نيست. گفتم: براي كسي كه موهايش از تو بيشتر وخودش هم از تو بهتر بود، يك صاع آب، كفايت مي‏كرد (يعني رسول الله ). آنگاه جابر  كه يك چادر بر تن داشت، نماز را براي ما امامت كرد.

باب (4): كسي كه سه بار برسر خود آب بريزد

188 ـ عَنْ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ  قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ : «أَمَّا أَنَا فَأُفِيضُ عَلَى رَأْسِي ثَلاثًا» وَأَشَارَ بِيَدَيْهِ كِلْتَيْهِمَا. (بخارى:254)

ترجمه: جبير بن مطعم مي‏گـويد: رسول الله  با نشان دادن كف دست ها فرمود: «من سه بار با اينها بر سر خود، آب مي‏ريزم».

باب(5): كسي كه غسل را با محلاب( )  آغاز كند

189 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ  إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ، دَعَا بِشَيْءٍ نَحْوَ الْحِلابِ، فَأَخَذَ بِكَفِّهِ، فَبَدَأَ بِشِقِّ رَأْسِهِ الأَيْمَنِ، ثُمَّ الأَيْسَرِ، فَقَالَ بِهِمَا عَلَى وَسَطِ رَأْسِهِ. (بخارى:258)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏ فرمايد: هرگاه، نبي اكرم  غسل جنابت مي‏نمود، ظرف محلاب مانندي را مي طلبيد و از آن با دست، آب بر مي داشت. ابتدا سمت راست بدن خود، و سپس سمت چپ آنرا مي شست. و در پايان، با دستهايش بر فرق سر خود، آب مي ريخت.

باب (6):  تكرار همبستري و همبستري با  همسران متعدد با يك غسل 

190 ـ وَعَنْهَا رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كُنْتُ أُطَيِّبُ رَسُولَ اللَّهِ ، فَيَطُوفُ عَلَى نِسَائِهِ، ثُمَّ يُصْبِحُ مُحْرِمًا يَنْضَخُ طِيبًا. (بخارى: 267)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: من به رسول اكرم  (قبل از احرام) خوشبويي مي زدم. آنگاه، آنحضرت  با همسرانش همبستري مي كرد. سپس هنگام صبح، وقتي كه لباس احرام بر تن مي نمود، بوي عطر همچنان از بدن (مبارك) رسول الله  به مشام مي رسيد.

191 ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ  قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ  يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ فِي السَّاعَةِ الْوَاحِدَةِ مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ، وَهُنَّ إِحْدَى عَشْرَةَ. قيل: أَوَكَانَ يُطِيقُهُ؟ قَالَ: كُنَّا نَتَحَدَّثُ أَنَّهُ أُعْطِيَ قُوَّةَ ثَلاثِينَ. (بخارى:268)

ترجمه: انس بن مالك  ميگويد: رسول الله در بخشي از روز يا شب، با همة همسران خود كه تعداد آنها يازده نفر بود، همبستري مي كرد . از او پرسيدند: آيا رسول الله  توانايي چنين كاري را داشت ؟ انس  گفت : به نظر ما، آنحضرت به اندازة سي نفر، توانايي داشت. 

باب(7): كسي كه عطر بزند و غسل نمايد

192 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى وَبِيصِ الطِّيبِ فِي مَفْرِقِ النَّبِيِّ ، وَهُوَ مُحْرِمٌ. (بخارى: 271)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: گويا هم اكنون، درخشش خوشبويي را بر فرق سر رسول الله  مشاهده مي نمايم در حالي كه ايشان در احرام بسر مي برند.

باب (8): خلال كردن موها هنگام غسل

193 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ  إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ، غَسَلَ يَدَيْهِ، وَتَوَضَّأَ وُضُوءَهُ لِلصَّلاةِ، ثُمَّ اغْتَسَلَ، ثُمَّ يُخَلِّلُ بِيَدِهِ شَعَرَهُ حَتَّى إِذَا ظَنَّ أَنَّهُ قَدْ أَرْوَى بَشَرَتَهُ، أَفَاضَ عَلَيْهِ الْمَاءَ ثَلاثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ غَسَلَ سَائِرَ جَسَدِهِ. (بخارى:272)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: هرگاه، رسول الله غسل جنابت مي‏نمود، نخست دست‏هايش را مي‏شست. سپس،  مانند وضوي نماز، وضو مي ساخت. بعد از آن، غسل مي نمود. آنگاه با دستهايش، موهاي سرش را خلال مي كرد تا مطمئن شود كه پوست سرش كاملاً خيس شده است. و در پايان، سه بار بر بدنش، آب مي ريخت و تمام آن را مي شست. 

باب (9): اگر كسي در مسجد بياد افتاد كه جنب است، بدون تيمم، بيرون رود 

194 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  قَالَ: أُقِيمَتِ الصَّلاةُ وَعُدِّلَتِ الصُّفُوفُ قِيَامًا، فَخَرَجَ إِلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ، فَلَمَّا قَامَ فِي مُصَلاهُ، ذَكَرَ أَنَّهُ جُنُبٌ، فَقَالَ لَنَا:  «مَكَانَكُمْ». ثُمَّ رَجَعَ فَاغْتَسَلَ، ثُمَّ خَرَجَ إِلَيْنَا وَرَأْسُهُ يَقْطُرُ، فَكَبَّرَ فَصَلَّيْنَا مَعَهُ. (بخارى:275)

ترجمه: ابو هريره  مي‏گويد: اقامه گفته شد و صف‏ها براي اقامة نماز، بسته شد. سپس، رسول الله  تشريف آورد. هنگامي كه بر مصلاي نماز ايستاد، يادش آمد كه جُنب است. به ما گفت: «سر جاي خود بمانيد». يعني (صف‏هاي نماز را بهم نزنيد). سپس برگشت و غسل نمود. و در حالي به سوي ما آمد كه هنوز آب از موهايش مي‏چكيد. آنگاه، تكبير گفت و ما با ايشان نماز خوانديم.

باب (10): غسل در جاي خلوت و در حالت برهنه و اينكه پوشش افضل است 

195 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ يَغْتَسِلُونَ عُرَاةً يَنْظُرُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ، وَكَانَ مُوسَى  يَغْتَسِلُ وَحْدَهُ، فَقَالُوا: وَاللَّهِ مَا يَمْنَعُ مُوسَى أَنْ يَغْتَسِلَ مَعَنَا إِلا أَنَّهُ آدَرُ، فَذَهَبَ مَرَّةً يَغْتَسِلُ، فَوَضَعَ ثَوْبَهُ عَلَى حَجَرٍ، فَفَرَّ الْحَجَرُ بِثَوْبِهِ، فَخَرَجَ مُوسَى فِي إِثْرِهِ يَقُولُ: ثَوْبِي يَا حَجَرُ، حَتَّى نَظَرَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ إِلَى مُوسَى، فَقَالُوا: وَاللَّهِ مَا بِمُوسَى مِنْ بَأْسٍ، وَأَخَذَ ثَوْبَهُ، فَطَفِقَ بِالْحَجَرِ ضَرْبًا». فَقَالَ: أَبُو هُرَيْرَةَ: وَاللَّهِ إِنَّهُ لَنَدَبٌ بِالْحَجَرِ، سِتَّةٌ أَوْ سَبْعَةٌ ضَرْبًا بِالْحَجَرِ. (بخارى:278)

ترجمه: ابو هريره  مي گويد : نبي اكرم  فرمود: «بني اسرائيل، برهنه غسل ‏كرده، به يكديگر نگاه مي‏كردند. اما  موسي  به تنهايي غسل مي‏كرد. بني اسرائيل ‏گفتند: بخدا سوگند، چون موسي وَرم بيضه دارد، با ما غسل نمي‏كند. روزي  موسي  لباسهايش را در آورد و روي سنگي گذاشت تا غسل كند. آن سنگ، لباسهاي موسي  را برداشت و فرار كرد.  موسي  دنبال سنگ به راه افتاد و فرياد زد: اي  سنگ!  لباسهايم (را كجا مي بري)؟ تا اينكه بني اسرائيل  موسي را ديدند و گفتند: به خدا سوگند، موسي هيچ بيماري اي ندارد. آنگاه، سنگ توقف كرد و موسي  لباسهايش  را برگرفت و چند ضربه به سنگ زد». راوي مي‏گويد: بخدا سوگند، اثر شش يا هفت ضربه، بر روي سنگ ديده شد.

196 ـ وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «بَيْنَا أَيُّوبُ يَغْتَسِلُ عُرْيَانًا، فَخَرَّ عَلَيْهِ جَرَادٌ مِنْ ذَهَبٍ، فَجَعَلَ أَيُّوبُ يَحْتَثِي فِي ثَوْبِهِ، فَنَادَاهُ رَبُّهُ: يَا أَيُّوبُ، أَلَمْ أَكُنْ أَغْنَيْتُكَ عَمَّا تَرَى؟ قَالَ: بَلَى وَعِزَّتِكَ، وَلَكِنْ لا غِنَى بِي عَنْ بَرَكَتِكَ». (بخارى:279)

ترجمه: ابو هريره  مي گويد: نبي اكرم  فرمود: «ايوب  برهنه مشغول غسل كردن بود كه در آن اثنا، گروهي از ملخ هاي طلايي بر او فرو ريختند. ايوب  شروع به جمع آوري آنها در لباسش نمود. پروردگارش به او ندا داد: اي ايوب! مگر من تو را از اين چيزهايي كه         مي بيني، بي نياز نساخته بودم؟  ايوب   گفت : به عزتت سوگند! بلي. (بي نياز ساخته اي ) ولي من از بركات تو بي نياز نيستم». 

باب (11):  هنگام غسل، بايد خود را از چشم مردم دور داشت

197 ـ عَنْ أُمِّ هَانِئٍ بِنْتِ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: ذَهَبْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ  عَامَ الْفَتْحِ، فَوَجَدْتُهُ يَغْتَسِلُ وَفَاطِمَةُ تَسْتُرُهُ، فَقَالَ: «مَنْ هَذِهِ»؟ فَقُلْتُ: أَنَا أُمُّ هَانِئٍ. (بخارى:280)

ترجمه: ام‏هاني؛ دختر ابو طالب رضي الله عنها؛ مي‏گويد: سال فتح مكه، نزد رسول الله  رفتم. ايشان در آن لحظه استحمام مي‏كرد و  فاطمه رضي‏الله‏ عنها او را در پوشش نگه داشته بود. رسول الله  فرمود: «اين زن كيست»؟ گفتم: ام هاني هستم.

باب (12): حكم عرق فرد جنب و اينكه مؤمن نجس نمي‏شود

198 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ : أَنَّ النَّبِيَّ  لَقِيَهُ فِي بَعْضِ طَرِيقِ الْمَدِينَةِ وَهُوَ جُنُبٌ، قال: فَانْخَنَسْتُ مِنْهُ، فَذَهَبتُ فَاغْتَسَلْتُ، ثُمَّ جِئتُ، فَقَالَ: «أَيْنَ كُنْتَ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ»؟ قَالَ: كُنْتُ جُنُبًا فَكَرِهْتُ أَنْ أُجَالِسَكَ وَأَنَا عَلَى غَيْرِ طَهَارَةٍ، فَقَالَ: «سُبْحَانَ اللَّهِ إِنَّ الْمُسْلِمَ لا يَنْجُسُ». (بخارى:283)

ترجمه: ابو هريره  مي‏گويد: نبي اكرم  در يكي از كوچه‏هاي مدينه، مرا ديد. چون جُنب  بودم، خود را عقب كشيدم و از چشم رسول الله  پنهان كردم. و پس از غسل، خدمت رسول خدا  رسيدم. آنحضرت  فرمود: « ابوهريره! كجا بودي»؟ عرض كردم: بعلت جنابت وعدم طهارت، مجالست با شما را مناسب ندانستم. رسول الله  فرمود: « سبحان الله! مؤمن كه نجس نمي‏شود».

باب (13): جنب وضو بگيرد، سپس بخوابد

199 ـ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ : سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ : أَيَرْقُدُ أَحَدُنَا وَهُوَ جُنُبٌ؟ قَالَ: «نَعَمْ إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُكُمْ فَلْيَرْقُدْ وَهُوَ جُنُبٌ». (بخارى:287)

ترجمه: عمر بن خطاب  از رسول الله  پرسيد: آيا در حالت جنابت، ‏مي توانيم بخوابيم؟ آنحضرت  فرمود: «بلي، اگر وضو بگيريد، مي‏توانيد بخوابيد».

باب (14):  تماس آلت تناسلي زن و مرد

200 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «إِذَا جَلَسَ بَيْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ، ثُمَّ جَهَدَهَا، فَقَدْ وَجَبَ الْغُسْلُ». (بخارى:291)

ترجمه: ابوهريره  مي‏گويد: نبي اكرم  فرمود: «هر وقت، شوهر ميان اعضاي چهارگانة همسرش قرار بگيرد و همبستري كند، غسل واجب مي‏شود».