بیاناتی فرهنگ اسلامی

اين جنگ، بزرگترين نبرد خونين، و عظيم‌ترين مبارزة جدّي بود که مسلمانان در زمان حيات رسول‌خدا -صلى الله عليه وسلم- درگير آن شدند، و آن مقدّمه و پيش‌درآمدي بود براي فتوحات بعدي در بلاد مسيحي‌نشين. اين نبرد در ماه جمادي‌الاولي سال هشتم هجرت- مطابق با اوگوست يا سپتامبر 669 ميلادي- روي داد.

«مؤتَه» دهکده‌اي بود در پايين دست بُلقاءِ شام، که فاصلة آن تا بيت‌المقدس دو منزل راه بود.

✍🏻انگيزة نبرد

انگيزة اين نبرد آن بود که رسول‌خدا -صلى الله عليه وسلم- حارث بن عُمير اَزْدي را با نامه‌اي از جانب خويش بسوي فرمانرواي بُصري فرستادند؛ شُرحبيل بن عمرو غسّاني- که از جانب قيصر روم والي بُلقاء بود- سر راه را بر او گرفت، و او را دست بسته تحويل قيصر روم داد. و او نيز گردن حارث بن عُمير را زد.

در آن روزگار، کشتن سفيران و فرستادگان يکي از ناهنجارترين جنايات به شمار مي‌آمد، و برابر يا فراتر از اعلان جنگ به حساب مي‌آمد. رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- وقتي اين گزارش‌ها به ايشان رسيد، برايشان بسيار گران آمد، و لشکري را که بالغ بر سه هزار رزمندة مسلمان بود بسوي آنان اعزام فرمودند[1]. اين بزرگترين سپاه اسلام بود که پيش از آن به چنين انبوهي، مگر در جنگ احزاب، سابقه نداشت.

روی ادامه مطلب کلیک کنید...................