بیاناتی فرهنگ اسلامی

باب (1): اگر عمره كننده، دچار مانعي شود

873- «عن ابْن عَبَّاسٍ ب قال: قَدْ أُحْصِرَ رَسُولُ اللَّهِ ( فَحَلَقَ رَأْسَهُ وَجَامَعَ نِسَاءَهُ وَنَحَرَ هَدْيَهُ حَتَّى اعْتَمَرَ عَامًا قَابِلاً». (بخارى: 1809)

ترجمه: «ابن عباس ( می‌گوید: بعد از اینكه رسول الله ( (توسط كفار، از ادای عمره) باز داشته شد، سرش را تراشید و با همسرانش، همبستر شد و قربانی كرد. و سال بعد، عمره نمود».

باب (2): برخورد به مانع در حج

874- «عن ابْن عُمَرَ ب يَقُولُ: أَلَيْسَ حَسْبُكُمْ سُنَّةَ رَسُولِ اللَّهِ ( إِنْ حُبِسَ أَحَدُكُمْ عَنِ الْحَجِّ طَافَ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ حَلَّ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى يَحُجَّ عَامًا قَابِلاً فَيُهْدِي أَوْ يَصُومُ إِنْ لَمْ يَجِدْ هَدْيًا». (بخارى:1810)

ترجمه: «ابن عمر ب فرمود: آیا سنت رسول ‏الله ( برای شما كافی نیست؟ هر گاه برای كسی از شما (بعد از پوشیدن احرام)، مانعی ایجاد شد، (پس از برطرف شدن آن)، خانه كعبه را طواف كند و بین صفا و مروه سعی نماید و از احرام خارج شود و سال بعد، حج گزارد. و هدی ذبح كند. و اگر قادر بر هدی نبود، روزه بگیرد».

باب (3): هنگام برخورد با مانع، هدي بايد قبل از تراشيدن موي سر، ذبح گردد

875- «عَنِ الْمِسْوَرِ ( أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ( نَحَرَ قَبْلَ أَنْ يَحْلِقَ وَأَمَرَ أَصْحَابَهُ بِذَلِكَ». (بخارى: 1811)

ترجمه: «مِسور ( روایت می‌كند كه رسول الله ( قبل از آنكه سرش را بتراشد، هدی خود را ذبح نمود و دستور داد كه اصحابش نیز، چنین كنند».

باب (4): خداوند در سورۀ بقره می‌فرمايد: «أو صدقه» يعني طعام دادن به شش نفر مسكين

876- «عن كَعْب بْنَ عُجْرَةَ ( قَالَ: وَقَفَ عَلَيَّ رَسُولُ اللَّهِ ( بِالْحُدَيْبِيَةِ وَرَأْسِي يَتَهَافَتُ قَمْلاً فَقَالَ: «يُؤْذِيكَ هَوَامُّكَ؟» قُلْتُ: نَعَمْ، قَالَ: «فَاحْلِقْ رَأْسَكَ ـ أَوْ قَالَ: احْلِقْ» قَالَ: فِيَّ نَزَلَتْ هَذِهِ الآيَة:ُ ﴿فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِ﴾ [البقرة: 196]. إِلَى آخِرِهَا فَقَالَ النَّبِيُّ (: «صُمْ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ، أَوْ تَصَدَّقْ بِفَرَقٍ بَيْنَ سِتَّةٍ، أَوِ انْسُكْ بِمَا تَيَسَّرَ»». (بخارى: 1815)

ترجمه: «كعب بن عجره ( می‌گوید: رسول خدا ( در حدیبیه، متوجه شد كه سرم شپش زده است. فرمود: «آنها موجب ناراحتی تو شده‌اند»؟ عرض كردم: بلی. آنحضرت ( فرمود: «پس موهایت را بتراش». كعب می‌گوید: این آیه درباره من نازل شد: ﴿فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِ﴾ [البقرة: 196]. (اگر كسی از شما بیمار شد و یا ‌ناراحتی در سر داشت تا آخر آیه ..) بنابراین، رسول ‏الله ( فرمود: «بخاطر آن، سه روز، روزه بگیر یا سه صاع خوراک، میان شش مسكین، توزیع كن. یا آنچه برایت میسر است، قربانی كن»».

باب (5): مقدار طعام در فديه، نصف صاع است

877- «وَعَنهُ ( فِي رِوَايَةٍ قَالَ: نَزَلَتْ فِيَّ خَاصَّةً وَهِيَ لَكُمْ عَامَّةً».

ترجمه: «و در روایتی دیگر، كعب بن عجره ( می‌گوید: آیه مذكور، بطور خاص در مورد من، نازل شد. ولی حكم آن، شامل همه شما می‌باشد».