بیاناتی فرهنگ اسلامی

*🏳✍🏻اذکار هنگام بیدار شدن از خواب🌹✅* 

1- «الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَحْيَانا بَعْدَ مَا أمَاتَنَا وإلَيْهِ النُّشُورُ» (البخاری مع الفتح 11/ 113).
«تمام ستایش¬ها از آنِ خدایى است که پس از میراندن ما را زنده کرده است، و بازگشت به سوى اوست».

🌼✏2- «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ المُلْكُ ولَهُ الحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَديْرٌ، سُبْحانَ اللهِ، وَالحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ العَلِيِّ العَظِيمِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لي»(صحیح ابن ماجه 2/335).

روی ادامه مطلب کلیک کنید. ..........

*🏳✍🏻اذکار خواب💐✅*

💐✒هنگام خوابیدن دو دستش را همانند دعا کنار هم قرار دهد و سوره‌هاى زیر را بخواند و در آن بدمد، سپس دو دستش را تا جایى که مى‌رسد به بدنش بمالد، و این کار را از سر و صورت و قسمت جلوى بدن آغاز نماید و آن را سه بار تکرار کند.

↙1- بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ٢ لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ٣ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ٤﴾ [الإخلاص 1 - 4].

🌼↙2- بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ١ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ٢ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ٣ وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ٤ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ٥﴾ [الفلق 1 ـ 5].

🌹↙3- بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١ مَلِكِ ٱلنَّاسِ٢ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ٣ مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ٤ ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ٥ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ٦﴾.[الناس 1 ـ 6].(البخاری مع الفتح 9/62، و مسلم 4/1723.)

🌼↙4- ﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا يَ‍ُٔودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ٢٥٥﴾ (هرکس این آیه را در بسترش بخواند، محافظى (از ملایکه) از طرف خدا برایش گماشته می‌شود و شیطان تا صبح به او نزدیک نمی‌شود. البخارى مع الفتح 4/487.). [البقرة: 255]. 

روی ادامه مطلب کلیک کنید. ...............

*🌷🏳✍🏻دعاهای بعد از تکبیر تحریمه و قبل از فاتحه (دعاهای استفتاح)
🌼⬇*

🌷↙1- «اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِيْ وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِيْ مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْنِيْ مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاِء وَالْبَرَدِ»(البخاری 1/181، و مسلم 1/419.).
«بار الها! بین من و خطاهاى من، همانند فاصله‌اى که بین مشرق و مغرب انداخته‌اى، فاصله بیانداز، و مرا از خطاهایم پاک ساز، همانند لباس سفیدى که از آلودگى پاک می‌شود. بار الها! خطاهاى مرا با برف و آب و تگرگ بشوى».

روی ادامه مطلب کلیک کنید. .........

*🌹✏فضلیت درود فرستادن بر رسول الله ﷺ🌼↪*

🏳✍🏻1- قال رسول الله ﷺ : «مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلاَةً صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ بِهَا عَشْراً»(مسلم 1/288).
رسول الله صلی الله علیه وسلم  می‌فرماید: «هرکس بر من یک درود بفرستد، خداوند بر او ده درود می‌فرستد».

روی ادامه مطلب کلیک کنید. .........

بسم الله الرحمن الرحیم

1/1 ((الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَحْيَانا بَعْدَ مَا أمَاتَنَا وإلَيْهِ النُّشُورُ))[1].

(تمام ستايشها از آنِ خدايى است كه پس از ميراندن ما را زنده كرده است، و بازگشت به سوى اوست).

روی ادامه مطلب کلیک کنید.........

الحَمدُ للهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ لاَ نَبيَّ بَعْدَهُ [1].

75/1 ﴿اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾[2].

روی ادامه مطلب کلیک کنید. ...........

((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ، وَعَافِهِ، وَاعْفُ عَنْهُ، وَأَكْرِمْ نُزُلَهُ، وَوَسِّعْ مُدْخَلَهُ، وَاغْسِلْهُ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّهِ مِنَ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنَ الدَّنَسِ، وَأَبْدِلْهُ دَاراً خَيْراً مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْراً مِنْ أَهْلِهِ، وَزَوْجاً خَيْراً مِنْ زَوْجِهِ، وَأَدْخِلْهُ الجَنّةَ، وَأَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ [وَعَذَابِ النَّارِ]))[1].

(بار الها! او را ببخش، و بر او رحم كن، و عافيت نصيبش بگردان، و از وى گذشت كن. الهى! ميهمانى او را گرامى بدار، و قبرش را وسيع بگردان، و او را با آب و برف و تگرگ بشوى، و از گناهان، چنان پاكش بگردان كه لباس سفيد را از آلودگى، پاك و تميز می‌گردانى. پروردگارا! به او خانه اى بهتر از خانه‏ اش، و خانواده ‏اى بهتر از خانواده ‏اش، و همسرى بهتر از همسرش، عنايت بفرما، و او را وارد بهشت كن، و از عذاب قبر و دوزخ پناهش ده).

157/2 ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنَا وَمَيِّتِنَا، وَشَاهِدِنَا، وَغَائِبِنَا وَصَغِيْرِنَا وَكَبِيْرِنَا، وَذَكَرِنَا وَأُنْثَانَا. اللَّهُمَّ مَنْ أَحْيَيْتَهُ مِنَّا فَأَحْيِهِ عَلَى اْلإِسْلاَمِ، وَمَنْ تَوَفَّيْتَهُ مِنَّا فَتَوَفَّهُ عَلَى اْلإِيْمَانِ، اللَّهُمَّ لاَ تَحْرِمْنَا أَجْرَهُ وَلاَ تُضِلَّنَا بَعْدَهُ))[2].

(الهى! زنده و مرده، حاضر و غايب، كوچك و بزرگ، مرد و زن ما را مورد آمرزش قرار دهد، يا الله! هركسى را از ميان ما زنده نگه می‌دارى بر اسلام زنده‏ اش نگاه دار، و هركسى را ميرانى بر ايمان بميران. بار الها! از اجر اين متوفّى ما را محروم مگردان، و بعد از وى ما را گمراه نكن).

158/3 ((اللَّهُمَّ إِنَّ فُلاَنَ بْنَ فُلاَنٍ فِيْ ذِمَّتِكَ، وَحَبْلِ جِوَارِكَ، فَقِهِ مِنْ فِتْنَةِ الْقَبْرِ وَعَذَابِ النَّارِ، وَأَنْتَ أَهْلُ الْوَفَاءِ وَالْحَقِّ، فَاغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ))[3].

(يا الله! همانا فلان پسر فلان در امان و پناه تو است، پس او را از فتنه ‏ى قبر و عذاب دوزخ نجات بده، بدون شك تو اهل وفا و حقّ هستى. الها! او را ببخشاى و بر وى رحم كن، همانا تو بخشاينده و مهربانى).

159/4 ((اللَّهُمَّ عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ احْتَاجَ إِلَى رَحْمَتِكَ، وَأَنْتَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِهِ، إِنْ كَانَ مُحْسِناً فَزِدْ فِيْ حَسَنَاتِهِ، وَإِنْ كَانَ مُسِيْئاً فَتَجَاوَزْ عَنْهُ))[4].

(اى الله! اين شخص بنده‏ ى تو و فرزند كنيز تو است كه به رحمت تو نيازمند است، و تو از عذاب دادن او بى نيازى، اگر نيكوكار است بر نيكى‏هايش بيفزاى، و اگر بدكار است از او گذشت بفرما).

«56» دعا در نماز ميت براي كودك

160 ((اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ))[5].

(خداوندا! او را از عذاب قبر پناه ده).

اگر دعاى زير را خواند هم خوب است: 

((اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ فَرَطًا وَذُخْراً لِوَالِدَيْهِ، وَشَفِيْعاً مُجَاباً. اللَّهُمَّ ثَقِّلْ بِهِ مَوَازِيْنَهُمَا وَأَعْظِمْ بِهِ أُجُوْرَهُمَا، وَأَلْحِقْهُ بِصَالِحِ الْمُؤْمِنِيْنَ، وَاجْعَلْهُ فِيْ كَفَالَةِ إِبْرَاهِيْمَ، وَقِهِ بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ الْجَحِيْمِ، وَأَبْدِلْهُ دَاراً خَيْراً مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْراً مِنْ أَهْلِهِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ ِلأَسْلاَفِنَا، وَأَفْرَاطِنَا، وَمَنْ سَبَقَنَا بِاْلإِيْمَانِ))[6].

(خدايا! او را ميزبان و ذخيره و شفاعت كننده‏اى كه شفاعتش قبول شود براى پدر و مادرش قرار بده. خدايا! بوسيله‏ ى او ترازوى حسنات پدر و مادرش را سنگين بگردان، و بر پاداش آنها بيفزاى، و او را به مؤمنان نيكوكار ملحق بگردان، و در كفالت ابراهيم؛ قرار ده، و به رحمت خود از عذاب دوزخ حفظ كن، و خانه‏ اى بهتر از خانه‏ اش، و خانواده‏ اى بهتر از خانواده ‏اش به او عطا فرما، خدايا! گذشتگان و كسانى را كه پيش از ما رفته‏ اند و آنهايى را كه در ايمان بر ما سبقت جسته‏ اند بيامرز).

161/2 ((اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لَنَا فَرَطاً، وَسَلَفاً، وَأَجْراً))[7].

(خدايا! او را براى ما ميزبان و ذخيره و ثوابى قرار ده).

 ------------------------

[1] مسلم 2/663. و اگر ميّت مؤنث باشد از ضمير مؤنت استفاده مىشود: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهَا وَارْحَمْهَا و ...». (مترجم).

[2] ابن ماجه 1/480 وأحمد 2/368، ونگا: صحيح ابن ماجه1/251.

[3] ابن ماجه، ونگا: صحيح ابن ماجه 1/251، وأبو داود 3/211.

[4] الحاكم و آنرا صحيح دانسته و ذهبي با او موفقت كرده است 1/359، ونگا: أحكام الجنائز أثر ألباني ص125.

[5] سعيد بن المسيب مى گويد: پشت سر ابو هريره -رضى الله عنه- بر كودكى نماز خواندم كه هرگز مرتكب گناه و اشتباهى نشده بود و شنيدم كه وى گفت: «اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ». مالك در كتاب: الموطأ 1/288 وابن أبي شيبه در كتاب: المصنف 3/ 217 والبيهقي 4/9، و شعيب الأرناؤوط سندش را در تحقيق كتاب: شرح السنة اثر امام البغوي 5/357 صحيح دانسته است.

[6] نگا: المغني لابن قدامه 3/416 وكتاب: الدروس المهمه لعامه الأمة لابن باز ص15.

[7] امام الحسن سوره‏ ى فاتحه را بر كودك مىخواند و سپس ذكر مذكور را مىخواند. البغوي في شرح السنه 5/357، وعبد الرزاق شماره‏ ى 6588، و البخاري بطور تعليق در كتاب الجنائز، 65باب: قراءة فاتحة الكتاب على الجنازه 2/113 آورده است.

155 ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِفُلاَنِ (بِاسْمِهِ) وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ فِي الْمَهْدِيِّيْنَ، وَاخْلُفْهُ فِيْ عَقِبِهِ فِي الْغَابِرِيْنَ، وَاغْفِرْ لَنَا وَلَهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِيْنَ، وَافْسَحْ لَهُ فِيْ قَبْرِهِ وَنَوِّرْ لَهُ فِيْهِ))[1].

(اى الله! فلان را ببخشاى (نامش را بزبان آورد)، و درجه ‏ى او را در ميان هدايت يافتگان، رفيع بگردان، و فرزندانش را در ميان بازماندگان، سرپرستى كن، و ما و او را ببخشاى، اى پروردگار جهانيان، يا الله! قبرش را وسيع و منوّر بگردان).

 ------------------------

[1] مسلم 2/634.

153 ((مَنْ كَانَ آخِرُ كَلاَمِهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ دَخَلَ الجَنَّةَ))[1].

(هركس آخرين كلامش لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ باشد، وارد بهشت می‌گردد).

 ------------------------

[1] أبو داود 3/190، ونگا: صحيح الجامع 5/432.

 ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ وَارْحَمْنِيْ وَأَلْحِقْنِيْ بِالرَّفِيْقِ اْلأَعْلَى))[1].

(بار الها! مرا ببخش، و بر من رحم كن، و مرا به رفيق أعلى ملحق ساز). «يعنى رسول الله –صلى الله عليه وسلم-، پيامبران –عليهم السلام-، ملائكه و بندگان صالح».

151/2 ((جَعَلَ النَّبِيُّ صَلىَ اللهُ عَليهِ وَسَلَّمََ عِنْدَ مَوتِهِ يُدْخِلُ َيَديِهِ فِي الْماَءِ فَيَمْسَحُ بِهِمَا وَجْهَهُ وَيَقُولُ: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ إِنَّ لِلْمَوْتِ لَسَكَرَاتٍ))[2].

(پيامبر –صلى الله عليه وسلم- هنگام مرگ دست هايش را در آب فرو مىبرد و صورتش را با آنها مسح می‌كرد و می‌فرمود: هيچ معبودى بجز الله «بحق» وجود ندارد، همانا مرگ داراى سختى و دشوارى است).

152/3 و همچنين اين دعا را می‌خواند: ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ))[3]. 

 ترجمه ‏اش در أذكار قبل بيان شده است.

------------------------

[1] البخاري 7/10 ومسلم 4/1893.

[2] البخاري مع الفتح 8/144و در حديث مسواك زدن نيز بيان شده است.

[3] الترمذي وابن ماجه، وألباني آنرا صحيح دانسته است، ونگا: صحيح الترمذي 3/152، وصحيح ابن ماجه 2/317.

قال رسول الله –صلى الله عليه وسلم-: ((إِذَا عَادَ الرَّجُلُ أَخَاهُ المُسْلِمَ مَشَى فِي خِرَافَةِ الجَنَّةِ حَتَّى يَجْلِسَ فَإذَا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ، فَإِنْ كَانَ غُدْوَةً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُمْسِيَ، وَإِنْ كَانَ مَسَاءً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُصْبِحَ))[1]. 

رسول الله –صلى الله عليه وسلم- فرمودند: (هرگاه مردى به عيادت برادر مسلمانش برود، تا وقتى كه آنجا مىرود و مىنشيند، در ميان ميوه ‏هاى چيده شده‏ ى بهشت، قدم بر می‌دارد، پس زمانى كه آنجا نشست، رحمت او را فرا می‌گيرد، و اگر هنگام صبح به عيادت برود، هفتاد هزار ملائكه تا شب بر او درود می‌فرستند، و اگر شب به عيادت برود، هفتاد هزار ملائكه تا صبح بر او درود می‌فرستند).

 ------------------------

[1] الترمذي وابن ماجه وأحمد، ونگا: صحيح ابن ماجه 1/244 وصحيح الترمذي 1/286، وأحمد شاكر آنرا صحيح دانسته است.

147/1 ((لاَ بَأْسَ طَهُوْرٌ إِنْ شَاءَ اللهُ))[1].

(هيچ باكى نيست، اين بيمارى به خواست خداوند، پاك كننده‏ ى «گناهان» است).

148/2 ((أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِيْمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ أَنْ يَشْفِيَكَ)). 

(هفت بار بخواند)[2].

(از خداوند عظيم، پروردگار عرش بزرگ، می‌خواهم كه تو را شفا دهد).

 ------------------------

[1] البخاري مع الفتح 10/118.

[2] مسلمانى كه به عيادت مريضى برود كه اجلش فرا نرسيده است، و اين دعا را هفت بار بر او بخواند، مريش شفا مى يابد. الترمذي وأبو داود، ونگا: صحيح الترمذي2/210 وصحيح الجامع 5/180.

 رسول الله –صلى الله عليه وسلم- با خواندن اين كلمات، حسن و حسين –رضي الله عنهما- را به خدا مى سپرد تا آنها را حفاظت كند: ((أُعِيْذُكُمَا بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانِ وَهَامَّةٍ، وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لاَمَّةٍ))[1].

(من شما دو نفر «حسن و حسين –رضي الله عنهما-» را به وسيله‏ ى كلمات كامل الله از بدى هر شيطان و جانور زهردار و زخم چشم به حفظ خدا مى سپارم).

 ------------------------

[1] البخاري 4/119 از حديث ابن عباس –رضي الله عنهما-.

145 كسى كه صاحب فرزندى شد، به او بگويد: ((بَارَكَ اللهُ لَكَ فِي الْمَوْهُوْبِ لَكَ، وَشَكَرْتَ الْوَاهِبَ، وَبَلَغَ أَشُدَّهُ، وَرُزِقْتَ بِرَّهُ)). و او در جواب بگويد: ((بَارَكَ اللهُ لَكَ وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَزَاكَ اللهُ خَيْراً، وَرَزَقَكَ مِثْلَهُ، وَأَجْزَلَ ثَوَابَكَ))[1].

(خداوند در آن چه كه به تو عنايت كرده است، بركت بدهد، به تو توفيق شكرگزارى عطا فرمايد، و اميدوارم كه فرزندت به كمال برسد و تو از نيكى او بهره‏مند شوى). 

ترجمه ‏ى پاسخ دعا: (بركت خداوند براى تو و بر تو باد! خداوند به تو پاداش نيك عطا فرمايد و مانند اين را نيز به تو بدهد و ثوابت را افزون فرمايد).

 ------------------------

[1] نگا: الأذكار اثر النووي ص 349، وصحيح الأذكار نووي، أثر سليم الهلالي 2/713.

144 ((قَدَّرَ اللهُ وَمَا شَاءَ فَعَلَ))[1].

(همان پيش آمد كه تقدير الله بود، هر چه الله بخواهد، همان می‌شود).

------------------------

[1] رسول الله –صلى الله عليه وسلم- مىفرمايد: «المُؤْمِنُ الْقَوِّيُّ خَيْرٌ وَأَحَبُ إِلَى اللهِ مِنَ المُؤْمِنِ الضَّعِيْفِ وَفِي كُلٍّ خَيْرٌ، احْرِصْ عَلَى مَا يَنْفَعُكَ وَاسْتَعِنْ بِاللهِ وَلاَ تَعْجَزْ وَإِنْ أَصَابَكَ شَيءٌ فَلاَ تَقُلْ لَو أَنِّي فَعَلْتُ كَذَا وَكَذَا، وَلَكِنْ قُلْ قَدَّرَ اللهُ وَمَا شَاءَ َفعَلَ فَإَنَّ لَو تَفْتَحُ عَمَلَ الشَّيْطَانِ». مسلم 4/2052. «مؤمن قوى نزد خدا از مؤمن ضعيف بهتر و محبوب تر است، و در هر يك از آنها «مؤمن قوى و ضعيف» خيرى نهفته است، پس حريص انجام كارى باش كه به تو سودى برسد، و از خدا كمك بخواه و احساس عجز مكن، و اگر به مصيبتى گرفتار شدى مگو: اگر چنين مىكردم، چنين و چنان مىشد، بلكه بگو: همان پيش آمدى كه تقدير خدا بود، هر چه الله بخواهد، همان مىشود، زيرا اين اگرها، راه را بر شيطان باز مىكنند».

دعاي طرد شیطان و وسوسه هایش

((الاسْتِعَاذَةُ بِاللهِ مِنْهُ))[1].

(پناه بردن از شيطان به الله).

142/2 ((الأَذَانُ))[2].

(أذان گفتن).

143/3 ((الأَذْكَارُ وَقِرَاءَةُ الْقُرْآنِ))[3].

(با ذكر و قرائت قرآن).

 ------------------------

[1] أبوداود 1/206 والترمذي، نگا: صحيح الترمذي 1/77، وسوره المؤمنون آيه 98 ـ 99.

[2] مسلم 1/291 والبخاري 1/151.

[3] پيامبر –صلى الله عليه وسلم- فرمودند: «لاَ تَجْعَلُوا بُيُوتَكَمْ مَقَابِرَ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنْفُرُ مِنْ الْبَيْتِ الَّذِي تُقْرَأُ فِيهِ سُورَةُ البَقَرَة». مسلم 1/539. خانه‏ هايتان را به قبرستان تبديل نكنيد، چرا كه شيطان از خانه ‏اى كه در آن سوره‏ ى بقره خوانده شود، فرار مىكند». و همچنين با اذكار صبح و شام و خواب و بيدارى و داخل شدن به خانه و خارج شدن از آن و اذكار داخل شدن به مسجد و خروج از آن، و ساير اذكار وارده در قرآن و سنت، مانند خواندن آيه الكرسى، و دو آيه‏ى سوره‏ى بقره هنگام خوابيدن، شيطان فرار مىكند، و هركس صد بار اين ذكر «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ» را بخواند در آن روز برايش سپرى در برابر شيطان مىشود.

140 ((مَا مِنْ عَبْدٍ يُذْنِبُ ذَنْبَاً فَيُحْسِنُ الطُّهُوَر، ثُمَّ يَقُومُ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ اللهَ إِلاَّ غَفَرَ اللهُ لَهُ))[1].

(هر بنده‏ اى كه مرتكب گناهى شد، سپس خوب وضو گرفت و دو ركعت نماز خواند و از خدا طلب آمرزش نمود، خداوند او را مىبخشد).

 ------------------------

[1] أبو داود 2/86 والترمذي 2/257 وألباني در صحيح أبي داود 1/283 آنرا صحيح دانسته است.

140 ((مَا مِنْ عَبْدٍ يُذْنِبُ ذَنْبَاً فَيُحْسِنُ الطُّهُوَر، ثُمَّ يَقُومُ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ اللهَ إِلاَّ غَفَرَ اللهُ لَهُ))[1].

(هر بنده‏ اى كه مرتكب گناهى شد، سپس خوب وضو گرفت و دو ركعت نماز خواند و از خدا طلب آمرزش نمود، خداوند او را مىبخشد).

 ------------------------

[1] أبو داود 2/86 والترمذي 2/257 وألباني در صحيح أبي داود 1/283 آنرا صحيح دانسته است.

دعای برای انجام کار مشکل

((اللَّهُمَّ لاَ سَهْلَ إِلاَّ مَا جَعَلْتَهُ سَهْلاً وَأَنْتَ تَجْعَلُ الحَزْنَ إِذَا شِئْتَ سَهْلاً))[1].

(الهى! انجام هيچ كارى آسان نيست مگر آن را تو آسان بگردانى و توئى كه هرگاه بخواهى، مشكل را آسان می‌گردانى).

 ------------------------

[1] ابن حبان در صحيحش به شماره‏ ى 2427 «موارد» وابن السني شماره‏ ى 351، و حافظ ابن حجر گفت: اين حديث صحيح است، و عبد القادر الأرناؤوط در كتاب: تخريج الأذكار للنووي ص 106 آنرا صحيح دانسته است.

وسوسه در نماز و قرائت قرآن

((أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ))[1] بگو و سه بار سمت چپ خود تف كن، يعنى فوت كن بطوى كه همراه با كمى از آب دهان باشد.

(من از شيطان رانده شده به الله پناه مىبرم).

 ------------------------

[1] مسلم 4/1729 از حديث عثمان بن أبي العاص س و در آن آمده: من اين عمل را انجام دادم و خداوند آن وسوسه را از من دور كرد.

دعای برای ادای قرض و بدهی

((اللَّهُمَّ اكْفِنِيْ بِحَلاَلِكَ عَنْ حَرَامِكَ وَأَغْنِنِيْ بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ))[1].

(اى الله! مرا با رزق حلالت، كفايت كن، و رزق حرام نصيبم مگردان، و با فضل خود از ديگران بى نياز كن).

137/2 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ))[2].

(بار الها! من از غم و اندوه، ناتوانى و سستى، بُخل و ترس و سنگينى بدهى، و غلبه ‏ى مردان به تو پناه مىبرم).

 ------------------------

[1] الترمذي 5/560، ونگا: صحيح الترمذي3/180.

[2] البخاري7/158.

133/1 ((يَسْتَعِيذُ بِاللهِ))[1]. (به الله پناه ببرد).

133/2 ((يَنْتَهِي عَمَّا شَكَّ فِيهِ))[2].

(آنچه را كه در آن، به شك افتاده است رها كند).

134/3 يقول: ((آمَنْتُ بِاللهِ وَرُسُلِهِ))[3].

بگويد: (به الله و فرستادگانش ايمان آوردم).

135/4 اين آيه را بخواند: ﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾[4].

(او اوّل است كه آغازى ندارد، و آخر است كه پايانى ندارد، و آشكار است كه همه چيز بر او دلالت دارد، و پنهان است كه حواس انسان بر او احاطه ندارد، او به همه چيز آگاه است).

------------------------

[1] البخاري مع الفتح 6/336 ومسلم 1/120.

[2] البخاري مع الفتح 6/336 ومسلم 1/120.

[3] مسلم 1/119 ـ 120.

[4] سوره الحديد، آيه:3، أبو داود 4/329 وألباني در صحيح أبو داود 3/962 آنرا حسن دانسته است.

 ((اللَّهُمَّ اكْفِنِيْهِمْ بِمَا شِئْتَ))[1].

(اى الله! تو در برابر دشمنان بهر طريق كه می‌خواهى، مرا كفايت فرما).

------------------------

[1] مسلم 4/2300.

((اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ، سَرِيْعَ الْحِسَابِ، اهْزِمِ الأَحْزَابَ، اللَّهُمَّ اهْزِمْهُمْ وَزَلْزِلهُمْ))[1].

(پروردگار! اى فرودآورنده‏ ى كتاب، و اى سريع الحساب! دشمنان را شكست بده. الهى! آنها را شكست بده و متزلزل بگردان).

------------------------

[1] مسلم 3/1362.

((اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ، كُنْ لِيْ جَارَاً مِنْ فُلاَنِ ابْنِ فُلاَنِ، وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلاَئِقِكَ، أَنْ يَفْرُطَ عَلَيَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ يَطْغَى، عَزَّ جَارُكَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ))[1].

(يا الله! اى پروردگار هفت آسمان، پروردگار عرش بزرگ، در برابر فلانى فرزند فلانى و دار و دسته‏اش كه از مخلوقات تو هستد، پناه من باش، از اينكه كسى از آنها بر من ظلم كند، يا طغيان نمايد، زيرا هركس به تو پناه آورد، عزّت مىيابد، همانا ستايشِ تو والاست و جز تو معبودى «بحق» نيست).

130/2 ((اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِيْعاً، اللهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوْذُ بِاللهِ الَّذِيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْمُمْسِكِ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ أَنْ يَقَعْنَ عَلَى الأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلاَنٍ، وَجُنُوْدِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ مِنَ الْجِنِّ وَالإِنْسِ، اللَّهُمَّ كُنْ لِيْ جَاراً مِنْ شَرِّهِمْ، جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَعَزَّ جَارُكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ))[2].

(الله بزرگتر از همه است، الله از تمام مخلوقاتش با عزت‏ تر است، الله از آنچه كه من مىترسم و پرهيز می‌كنم، نيرومندتر است، اوست كه هفت آسمان را از اين كه بر زمين بيـفتند، نگه می‌دارد، و آسمان بر زمين نمىافتد مگر به اجازه‏ ى او. بار الها! از شرّ فـلان بنـده‏ات و لشكريان، پيروان و طرفـداران جن و انس‏اش، تو پناه من باش. چرا كه ثناى تو والاست و هركس به تو پناه آورد، عزّت مىيابد و ستايش تو نيكو است و پناهنده به تو باعزّت است و نامت مبارك است و بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد).

------------------------

[1] البخاري در كتاب: الأدب المفرد شماره‏ ى 707، وألباني در كتاب صحيح الأدب المفرد به شماره‏ ى 545 آنرا صحيح دانسته است.

[2] البخاري در كتاب: الأدب المفرد شماره‏ ى 708 وألباني در كتاب صحيح الأدب المفرد به شماره ‏ى 546 آنرا صحيح دانسته است.

126/1 ((اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِيْ نُحُوْرِهِمْ وَنَعُوْذُ بِكَ مِنْ شُرُوْرِهِمْ))[1].

(الهى! ما تو را در برابرشان «دشمنان» قرار می‌دهيم و از شرارت‏هاى آنها به تو پناه مىآوريم).

127/2 ((اللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِيْ، وَأَنْتَ نَصِيْرِيْ، بِكَ أَجُوْلُ، وَبِكَ أَصُوْلُ، وَبِكَ أُقَاتِلُ))[2].

(الهى! تو يار و مددكار من هستى، به كمك تو تاخت و تاز مىنمايم، و به كمك تو «بر دشمنان» حمله می‌كنم، و با مدد تو مىجنگم).

128/3 ((حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيْلُ))[3].

(الله براى ما كافى است، و بهترين كارساز است).

------------------------

[1] أبو داود 2/89، وحاكم آنرا صحيح دانسته و ذهبي موافقت كرده است 2/142.

[2] أبو داود 3/42 والترمذي 5/572، ونگا: صحيح الترمذي3/183.

[3] البخاري 5/172.

 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيْمُ الحَلِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ اْلأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيْمُ))[1].

(هيچ معبودى بجز خداى بزرگ و بردبار وجود ندارد. هيچ معبودى جز الله كه پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد. هيچ معبودى به جز الله كه پروردگار آسمان‏ها و زمين و عرش گرامى است وجود ندارد).

123/2 ((اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو فَلاَ تَكِلْنِيْ إِلَى نَفْسِيْ طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِيْ شَأْنِيْ كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ))[2].

(اى الله! به رحمت تو اميدوارم، مرا به اندازه‏ ى يك چشم به هم زدن به حال خودم وامگذار، و تمام امورم را اصلاح كن، بجز تو معبود ديگرى وجود ندارد).

124/3 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّيْ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِيْنَ))[3].

(هيچ معبودى به جز تو «بحق» وجود ندارد، پاك و منزّه هستى و من از زمره ‏ى ستمكاران بودم).

125/4 ((اللهُ اللهُ رَبِّيْ لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً))[4].

(الله، الله پروردگار من است و هيچ چيزى را براى او شريك قرار نمی‌دهم).

------------------------

[1] البخاري 7/154ومسلم 4/2092.

[2] أبو داود 4/324 وأحمد 5/42، ألباني در صحيح أبو داود آنرا حسن دانسته است 3/959.

[3] الترمذي 5/529 وحاكم آنرا صحيح دانسته و ذهبي 1/505 با حاكم موافقت كرده است، ونگا: صحيح الترمذي3/168.

[4] أبو داود 2/87 ونگا: صحيح ابن ماجه 2/335.

((اللَّهُمَّ إِنِّيْ عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ، ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِيْ بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِيْ كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِيْ عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيْعَ قَلْبِيْ، وَنُوْرَ صَدْرِيْ، وَجَلاَءَ حُزْنِيْ، وَذَهَابَ هَمِّيْ))[1].

(الهى! من بنده‏ ى تو و فرزند بنده و كنيز تو هستم، پيشانى من «زمامم» در دست تو است، فرمان تو در حق من نافذ است، فيصله ‏ات در حق من عين عدالت است. الهى! من بوسيله ‏ى هر اسمی‌كه خـود را بـا آن مسمی‌كرده ‏اى، يـا در كتابت نازل كرده‏ اى، يا به يكى از مخلوقاتت تعليم داده ‏اى، يا ترجيح داده ‏اى كه نزد تو در علم غيب بماند، از تو مسألت مىنمايم كه قرآن را بهار دل، نور سينه، برطرف كننده‏ ى غم و اندوه من بگردانى).

121/2 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ))[2].

(بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، سنگينى وام، غلبه ‏ى مردان، به تو پناه مىبرم).

------------------------

[1] أحمد 1/391 و ألباني آنرا صحيح دانسته است.

[2] البخاري 7/158 رسول الله -صلى الله عليه وسلم- اين دعا بسيار مىخواندند، نگا:  البخاري مع الفتح 11/173.

------------------------

[1] النسائي 3/244 والدار قطني وغيرهما، و بين دو كروشه از دارقطنى است 2/31 وسندش صحيح است. نگا: كتاب زاد المعاد تحقيق شعيب الأرناؤوط وعبد القادر الأرناؤوط 1/337.

(الهى! مرا در زمره كسانى قرار ده كه آنها را هدايت كره‏اى، و مرا جز كسانى قرار ده كه به آنها عافيت عطا فرمودى. الهى! مرا جزو كسانى قرار ده كه تو ياور آنانى، و هر چه كه به من عنايت فرموده‏اى، مباركش بگردان، و مرا از قضاى بد، حفاظت كن، توئى كه حكم می‌كنى، احدى بر تو حاكميت ندارد، همانا كسىكه تو او را حمايت كنى، ذليل و خوار نمی‌شود، و كسى كه تو با او دشمنى كنى هرگز عزت نمىيابد. پروردگارا! تو بابركت و بلند مرتبه هستى).

117/2 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوْبَتِكَ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِيْ ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ))[2].

(الهى! از خشم تو به خشنوديت، و از عذاب تو به عفوت، پناه مىبرم، از خشمت به تو پناه مىبرم. الهى! من نمى توانم تو را آنطور كه شايسته‏اى، مدح كنم، تو آنچنانى كه خود را مدح كرده‏اى).

118/3 ((اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ، وَلَكَ نُصَلِّيْ وَنَسْجُدُ، وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ، نَرْجُوْ رَحْمَتَكَ، وَنَخْشَى عَذَابَكَ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالْكَافِرِيْنَ مُلْحَقٌ، اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعِيْنُكَ، وَنَسْتَغْفِرُكَ، وَنُثْنِيْ عَلَيْكَ الْخَيْرَ، وَلاَ نَكْفُرُكَ، وَنُؤْمِنُ بِكَ، وَنَخْضَعُ لَكَ، وَنَخْلَعُ مَنْ يَكْفُرُكَ))[3].

(بـار الها! فقط تـو را بـنـدگى می‌كنيم، و بـراى تـو نـماز می‌خوانيم، و تـو را سجـده مىنمائيم، و بـه سوى تـو تـلاش می‌كنيم «عملى انجام می‌دهيم كه به تو نزديك شويم» و به رحمت تو اميدواريم، و از عذاب تو مىترسيم، هر آينه عذاب به كفار خواهد رسيد.

بار الها! از تو مدد مى جوييم، و آمرزش می‌خواهيم، و براى تو ثناى نيك می‌گوييم، و به تـو كفر نمىورزيم، و به تو ايمان مىآوريم، و براى تو خشوع می‌كنيم، و از كسى كه به تو كفر مىروزد، كناره می‌گيريم).

------------------------

[1] أصحاب السنن الأربعه وأحمد والدرامي والحاكم والبيهقي.

و آنچه بين دو كروشه است از بيهقى روايت شده است. ونگا: صحيح الترمذي 1/144و صحيح ابن ماجه 1/194 و إرواء الغليل أثر ألباني 2/172.

[2] أصحاب السنن الأربعه وأحمد. نگا: صحيح الترمذي 3/180وصحيح ابن ماجه 1/194 والإرواء 2/175.

[3] البيهقي در كتاب السنن الكبرى و سندش را صحيح دانسته 2/211 و شيخ ألباني در كتاب إرواء الغليل گفته سندش صحيح است 2/170 و آنرا به عمر س نسبت داده است.

114/1 ((يَنْفُثُ عَنْ يَسَارِهِ)) (ثَلاَثَاً)[1].

(سه بار به طرف چپ خود فوت كند [فوتى كه با كمى رطوبت آب دهان همراه باشد]).

114/2 ((يَسْتَعِيذُ بِاللهِ مِن َالشَّيْطَانِ وَمِنْ شَرِّ مَا رَأى (ثَلاَثَ مَرَّاتٍ))[2].

(سه بار از شيطان و از شر آنچه كه ديده است به الله پناه برد).

114/3 ((لا َيُحَدِّثْ بِهَا أَحَدَاً))[3]. (در مورد آن با كسى صحبت نكند).

114/4 ((يَتَحَوَّلُ عَنْ جَنْبِهِ الَّذي كانَ عَلَيْهِ))[4].

(پهلوى خود را جابجا كند).

115/5 ((يَقُومُ يُصَلِّي إِنْ أَرَادَ ذلِكَ))[5]. (اگر خواست برخيزد و نماز بخواند).

------------------------

[1] مسلم 4/1772.

[2] مسلم4 /1772، 1773.

[3] مسلم 4/1772.

[4] مسلم4/1773.

[5] مسلم 4/1773.

113 ((أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ، وَشَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِيْنِ وَأَنْ يَحْضِرُوْنِ))[1].

(به وسيله‏ى كلمات كامل الهى از خشم و مجازات او، بدى بندگانش و سوسه‏ هاى شياطين و از اينكه آنها نزد من بيايند به خدا پناه مى برم).

------------------------

[1] أبو داود 4/12، ونگا: صحيح الترمذي3/171.

112 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ، رَبُّ السَّمَوَاتِ وَاْلأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيْزُ الْغَفَّارُ))[1].

(هيچ معبودى بجز الله «بحق» يكتا و قادر مطلق، وجود ندارد. پروردگار آسمان‏ها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، خداوند شكست ناپذير، بسيار آمرزنده).

------------------------

[1] الحاكم 1/540 و آنرا صحيح دانسته، والذهبي با او موافقت كرده است، والنسائي در كتاب: اليوم والليله، وابن السني، ونگا: صحيح الجامع 4/213.

سم الله الرحمن الرحيم . ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ * وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾. [اخلاص 1 ـ 4].

بسم الله الرحمن الرحيم. ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِن شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ * وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾. [الفلق 1 ـ 5].

بسم الله الرحمن الرحيم. ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِكِ النَّاسِ * إِلَهِ النَّاسِ * مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾ [1].[الناس 1 ـ 6].

توجه: ترجمه ‏ى آيات گذشته در قسمت 70/5 بيان شد.

100/2  ﴿اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾[2]. 

ترجمه‏ ى آيه در قسمت 71/6 بيان شد.

101/3 ﴿آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ * لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ﴾[3].

(پيامبر و مؤمنان به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده ايمان آوردند، همه به خدا، فرشتگان او و كتاب‏هاى وى و پيغمبرانش ايمان آوردند «و می‌گويند»: ميان هيچ يك از پيامبران او فرق نمی‌گذاريم و شنيديم و اطاعت كرديم. پروردگارا! آمرزش تو را می‌خواهيم و بازگشت (همه) به سوى تو است.

خـداونـد بـه هيچ كس جز به اندازه‏ى توانائيش تكليف نمی‌كند، هر كار «خوبى» را انجام دهد براى خود انجام داده، و هر كار «بدى كه» بكند به زيان خود كرده است. پروردگارا! اگر ما فراموش كرديم يا به خطا رفتيم، ما را «بدان» مگير. پروردگارا! بار سنگين را بر ما مگذار، آنچنان كه بر كسانى كه پيش از ما بودند، گذاشتى. پروردگارا! آنچه را كه طاقت تحمل آن را نداريم بر ما مقرر مدار، و ما را ببخش، و گناهان ما را بپوشان، و مشمول رحمت خود قرار ده، تو مولى و سرپرست مائى، پس ما را بر كافران پيروز گردان).

102/4  اگر يكى از شما از بسترش برخاست و دوباره به آن برگشت، جايش را جاروب كند زيرا او نمی‌داند كه پس از رفتنش چه چيزى بر سر بسترش آمده است و اين دعا را بخواند:

((بِاسْمِكَ رَبِّيْ وَضَعْتُ جَنْبِيْ، وَبِكَ أَرْفَعُهُ، فَإِنْ أَمْسَكْتَ نَفْسِيْ فَارْحَمْهَا، وَإِنْ أَرْسَلْتَهَا فَاحْفَظْهَا بِمَا تَحْفَظُ بِهِ عِبَادَكَ الصَّالِحِيْنَ))[4].

(پروردگارا! به نام تو پهلوى خود را بر زمين نهادم، و به كمك تو آنرا از زمين، بلند می‌كنم، اگر در حالت خواب روح مرا قبض كردى، آن را ببخشاى، و اگر دوباره به او اجازه‏ى زندگى دادى، از آن محافظت فرما، همچنان كه از بندگان نيكت محافظت كنى).

103/5 ((اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَ نَفْسِيْ وَأَنْتَ تَوَفَّاهَا، لَكَ مَمَاتُهَا وَمَحْيَاهَا، إِنْ أَحْيَيْتَهَا فَاحْفِظْهَا، وَإِنْ أَمَتَّهَا فَاغْفِرْ لَهَا، اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ))[5].

(بار الها! تو جان مرا آفريدى، و تو آن را دوباره پس می‌گيرى، مرگ و زندگى آن بدست تو است. الهى! اگر زنده‏ اش نگهداشتى، از او محافظت كن، و اگر آن را ميراندى، پس مورد آمرزش قرار ده. الهى! من از تو عافيت می‌خواهم).

104/6 زمانى كه رسول الله –صلى الله عليه وسلم- می‌خواست بخوابد، دست راستش را زير گونه اش قرار می‌داد و اين دعا را سه بار می‌خواند: 

((اللَّهُمَّ قِنِيْ عَذَابَكَ يَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَكَ))[6].

(الهى! روزى كه بندگانت را حشر می‌كنى، مرا از عذابت نجادت ده). [سه مرتبه خوانده می‌شود].

105/7 ((بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ أَمُوْتُ وَأَحْيَا))[7].

(خـدايا! با نـام تـو مى ميرم [می‌خوابم] و با نـام تـو زنده می‌شوم [بيدار می‌شوم]).

106/8 ((سُبْحَانَ اللهِ [33], وَالْحَمْدُ ِللهِ [33], وَاللهُ أَكْبَرُ [34]))[8].

107/9 ((اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَاْلإِنْجِيْلِ وَالْفُرْقَانِ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ. اللَّهُمَّ أَنْتَ اْلأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُوْنَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ))[9].

(الهى! پروردگار آسمانها و زمين، و پروردگار عرش بزرگ، پروردگار ما و همه ‏ى چيز، شكافنده ‏ى دانه و هسته، و فرود آورنده ‏ى تـورات و انجـيل و فـرقان، از شرّ هـر آنچـه كه پيشانىاش در دست تو است به تو پناه مىبرم. الهى! توئى اول، قبل از تو چيزى نيست. و توئى آخر، بعد از تو چيزى نيست. تو آشكارى، و هيچ چيز آشكارتر از تو نيست. تو پنهانى، و هيچ چيز پنهان تر از تو نيست. الهى! وام هاى ما را ادا كن، و ما را از تنگدستى به غنا و توانگرى برسان).

108/10 ((الْحَمْدُ ِللهِ الَّذِيْ أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا، وَكَفَانَا، وَآوَانَا، فَكَمْ مِمَّنْ لاَ كَافِيَ لَهُ وَلاَ مُؤْوِيَ))[10].

(تمام ستايش‏ها خدائى راست كه ما را خورانيد و نوشانيد، و تمام امور را كفايت كرد و به ما جاى پناه داد، براستى كه چقدر از مردم هستند كه هيچ گونه مددكار و پناه دهنده‏ اى ندارند).

109/11 ((اللَّهُمَّ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَاْلأَرْضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيْكَهِ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِيْ، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِيْ سُوْءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ))[11]. (ترجمه آن در حديث 85/11 بيان شد).

110/12 يَقْرَأُ ﴿الم﴾ تَنْزِيلَ السَّجْدَةِ و ﴿تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ﴾[12].

(سوره‏هاى ﴿الم﴾ تنزيل السجده و﴿تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ﴾ را بخواند).

111/13 ((اللَّهُمَّ [13] أَسْلَمْتُ نَفْسِيْ إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِيْ إِلَيْكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهِيْ إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِيْ إِلَيْكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِيْ أَنْزَلْتَ وَبِنَبِيِّكَ الَّذِيْ أَرْسَلْتَ))[14].

(بار الها! جانم را به تو سپردم، و كار خود را به تو تفويض نمودم، و چهره‏ ام را به سوى تو گرداندم، و به تو اتّكا كردم، در حالى كه به نعمت‏هاى تو اميدوارم و از عذابت بيم ناكم، به جز تو پناهگاهى و جاى نجاتى ندارم. الهى! به كتابى كه تو نازل فرمودى، و پيامبرى كه تو مبعوث كردى، ايمان آوردم).

------------------------

[1] البخاري مع الفتح 9/62، و مسلم 4/1723.

[2] هركس اين آيه را در بسترش بخواند، محافظى از طرف خدا برايش گماشته مى شود و شيطان تا صبح به او نزديك نمى شود. البخارى مع الفتح 4/487.

[3] هركس اين دو آيه را در شب قرائت نمايد، او را كفايت مى كنند. البخاري مع الفتح 9/ 94 ومسلم 1/ 554 ، و هر دو آيه در سوره البقره ، 285 ـ 286 مىباشد.

[4] البخاري 11/126، ومسلم 4/ 2084.

[5] مسلم4/2083وأحمد با همان لفظ آورده است 2/79.

[6] أبو داود با همان لفظ 4/311، ونگا: صحيح الترمذي3/143.

[7] البخاري مع الفتح 11/113 ومسلم 4/2083.

[8] هركس اين تسبيحات را در هنگام خوابيدن بخواند، از داشتن خادمى براى او بهتر است. [و در رفع خستگى و كسالت به او كمك مى كند]. البخارى مع الفتح 7/71، ومسلم 4/2091.

[9] مسلم 4/2084.

[10] مسلم 4/2085.

[11] أبو داود 4/317، ونگا: صحيح سنن الترمذي3/142.

[12] الترمذي والنسائي، ونگا: صحيح الجامع4/255.

[13] زمانى كه خواستى به رختخواب بروى، مانند وضوى نماز، وضو گرفته سپس بر پهلوى راست بخواب و بگو: ... (حديث).

[14] رسول الله ص براى كسى كه اين دعا را بگويد فرمود: «فَإِنْ مُتَّ، مُتَّ عَلَى الفِطْرَةِ». «اگر بميرى، بر فطرت [مسلمانى] مرده‏ اى». البخاري مع الفتح 11/113 ومسلم 4/2081

الحَمْدُ للهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ لاَ نَبيَّ بَعْدَهُ [1].

75/1  ﴿اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾[2]. (ترجمه‏ى آن در ذكر شماره‏ ى 71/6 گذشت).

76/2 بسم الله الرحمن الرحيم . ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ * وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾.

(ترجمه ‏ى آن در ذكر شماره‏ ى 70/5 گذشت)

بسم الله الرحمن الرحيم. ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِن شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ * وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾. (ترجمه‏ ى آن در ذكر شماره‏ ى 70/5 گذشت).

سم الله الرحمن الرحيم. ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِكِ النَّاسِ * إِلَهِ النَّاسِ * مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾. (ترجمه ‏ى آن در ذكر شماره‏ ى 70/5 گذشت).

[اين سوره ‏ها سه بار خوانده شود][3].

77/3 ((أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ ِللهِ [4] وَالْحَمْدُ ِللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهُ [5]، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ، وَسُوْءِ الْكِبَرِ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ))[6]. 

(ما و تمام جهانيان، شب را براى خدا به صبح رسانيديم، و حمد از آن خداست، هيچ معبودى، بجز الله كه يكتاست و شريكى ندارد وجود ندارد. پادشاهى و حمد فقط از آن اوست و او بر هر چيز قادر است. الهى! من خير آنچه در اين روز است و خير آنچه بعد از آن است را از از تو مىطلبم، و از شرّ آنچه كه در اين روز و ما بعد آن، وجود دارد، به تو پناه مىبرم. الهى! من از تنبلى و بده‏ىهاى پيرى به تو پناه مىبرم، بار الها! من از عذاب آتش و قبر به تو پناه مى برم).

78/4 ((اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا [7]، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ النُّشُوْرُ))[8].

(بار الها! با لطف تو صبح كرديم، و با عنايت تو به شب رسيديم، و به خواست تو زنده ‏ايم، و به خواست تو مىميريم، و رستاخيز ما بسوى تو است).

79/5 ((اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِيْ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوْءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوْءُ بِذَنْبِيْ فَاغْفِرْ لِيْ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلاَّ أَنْتَ))[9].

((الهى! تو پروردگار من هستى، بجز تو معبود ديگرى نيست، تو مرا آفريدى، و من بنده‏ى تو هستم، و بر پيمان و عده‏ام با تو بر حسب استطاعت خود، پايبند هستم، و از شر آنچه كه انجام داده‏ام به تو پناه مىبرم، به نعمتى كه به من عطا فرموده‏اى، اعتراف می‌كنم، و به گناهم اقرار مىنمايم، پس مرا ببخشاى، چرا كه بجز تو كسى گناهان را نمىبخشايد).

80/6 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََصْبَحْتُُ[10] أُشْهِدُكَ وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَمَلاَئِكَتَكَ وَجَمِيْعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ ِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيْكَ لَكَ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُوْلِكَ))[11]. (اين دعا(4) بار خوانده شود).

(الهى! من در اين صبح گاه، تو را و حاملان عرش و تمام فرشتگانت و كليّه مخلوقات تو را گواه می‌گيرم بر اين كه تو الله هستى، بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد، تو يگانه‏اى و شريكى ندارى، و محمد –صلى الله عليه وسلم- بنده و فرستاده‏ ى تو است).

81/7 ((اللَّهُمَّ مَا أَصْبَحَ بِيْ مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَمِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيْكَ لَكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ))[12].

(الهى! هر نعمتى كه در اين صبح، شامل حال من يا يكى از مخلوقات شده، از طرف تو بوده است، تو شريكى ندارى، پس ستايش و شكر از آنِ تو است).

82/8 ((اللَّهُمَّ عَافِنِيْ فَيْ بَدَنِيْ، اللَّهُمَّ عَافِنِيْ فِيْ سَمْعِيْ، اللَّهُمَّ عَافِنِيْ فِيْ بَصَرِيْ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، اللَّهُمَّ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ، وَالْفَقْرِ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ))[13].

(بار الها! در بدنم عافيت ده، بار الها! در گوشم عافيت ده، خدايا! در چشمم عافيت ده، بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد، از كفر به تو پناه مىبرم، از فقر به تو پناه مىبرم، از عذاب قبر به تو پناه مىبرم، بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد).

83/9 ((حَسْبِيَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ))[14].

(الله براى من كافى است، بجز او معبود ديگرى «بحق» نيست، بر تو توكّل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است). [اين دعا هفت مرتبه خوانده شود].

84/10 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ دِيْنِيْ وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِيْ، وَمَالِيْ، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِيْ، وَآمِنْ رَوْعَاتِيْ، اللَّهُمَّ احْفِظْنِيْ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِيْ، وَعَنْ يَمِيْنِيْ، وَعَنْ شَمَالِيْ، وَمِنْ فَوْقِيْ، وَأَعُوْذُ بِعِظْمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِيْ))[15].

(الهى! عفـو و عافيت دنـيا و آخرت را از تـو می‌خواهم. بار الها! عفو و عافيت دين، دنيا، خانواده و مالم را از تو مسألت مىنمايم. بار الها! عيوب مرا بپوشان و ترس مرا به ايمنى مبدّل ساز. الهى! مرا از جلو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاى سرم، محافظت بفرما، و به بزرگى و عظمت تو پناه مىبرم از اينكه بطور ناگهانى از طرف پايين كشته شوم).

85/11 ((اللَّهُمَّ عاَلِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَاْلأْرَضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيْكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِيْ، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرِكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِيْ سُوْءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ))[16].

(بار الها! اى داننده‏ى نهان و آشكار، آفريدگار آسمان‏ها و زمين، پروردگار و مالك هر چيز، من گواهى می‌دهم كه بجز تو، معبود ديگرى نيست، از شرّ نفس و از شرّ شيطان و دام فريبش، و از اينكه خود مرتكب كار بدى شوم و يا به مسلمانى، بدى برسانم، به تو پناه مىبرم).

86/12 ((بِسْمِ اللهِ الَّذِيْ لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي اْلأَرَضِ وَلاَ فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ))[17].

(به نام خدايى كه با نام وى هيچ چيز در زمين و آسمان، گزندى نمىرساند، و او شنوا و دانا است).

87/13 ((رَضِيْتُ بِاللهِ رَبّاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِيْناً، وَبِمُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ نَبِيًّا وَرَسُوْلاً))[18]. 

[سه بار خوانده شود].

(به ربوبيت الله، و به داشتن دين اسلام، و پيامبرى محمد –صلى الله عليه وسلم- راضى و خشنود هستم).

88/14 ((يَا حَيُّ يَا قَيُّوْمُ بِرَحَمَتِكَ أَسْتَغِيْثُ أَصْلِحْ لِي شَأْنِيْ كُلَّهُ وَلاَ تَكِلْنِيْ إِلَى نَفْسِيْ طَرْفَةَ عَيْنٍ))[19].

(اى زنـده و پا بـرجا! بـه وسيله‏ ى رحمت تـو از تـو كمك می‌خواهم، همه‏ ى امورم را اصلاح بفرما، و مرا به اندازه‏ ى يك چشم به هم زدن به حال خود رها مكن).

89/15 ((أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ ِللهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ[20]، اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الْيَوْمِ[21]: فَتْحَهُ، وَنَصْرَهُ، وَنُوْرَهُ، وَبَرَكَتَهُ، وَهُدَاهُ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْهِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ))[22].

(ما و تمام جهانيان، شب را به صبح رسانيديم براى خدايى كه پروردگار جهانيان است. بار الها! من از تو خوبى امروز، يعنى فتح، پيروزى، نور، بركت و هدايتش را مسألت مىنمايم از بدى آنچه ‏امروز و بعد از آن، پيش مىآيد، به تو پناه مىبرم).

90/16 ((أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإِسْلاَمِ[23]، وَعَلَى كَلِمَةِ الإِخْلاَصِ، وَعَلَى دِيْنِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ، وَعَلَى مِلَّةِ أَبِيْنَا إِبْرَاهِيْمَ، حَنِيْفاً مُسْلِماً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِيْنَ))[24].

(ما بر فطرت اسلام، كلمه‏ ى اخلاص، دين پيامبرمان محمد –صلى الله عليه وسلم- و آئين پدرمان ابراهيم؛ صبح كرديم، همان ابراهيمی‌كه فقط به سوى حقّ، تمايل داشت و فرمانبردار خداوند بود، و از مشركان نبود).

91/17 ((سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ))[25]. [صد مرتبه خوانده شود].

(پاك و منزّه است خداوند، و من ستايش او را بيان می‌كنم).

92/18 ((لاَ إِلَهِ إِلاَّ اللهِ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ)). 

[ده بار بخواند [26] و هنگام تنبلى، يك بار بخواند][27].

(بجز الله معبود ديگرى «بحق» نيست، او شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و او بر هر چيز توانا است).

93/19 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ))[28]. [هنگام صبح، صدبار بخواند].

(هيچ معبودى به جز الله وجود ندارد، يكتاست و شريكى براى او نيست، پادشاهى و حمد از آنِ اوست، و او بر هر چيز تواناست).

94/20 ((سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ)). [هنگام صبح، سه بار بخواند][29].

(تسبيح و پاكى الله و ستايش او را به تعداد آفريدگانش خشنود‏ىاش و سنگنى عرشش و جوهر سخنانش، بيان مىنمايم).

95/21 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً، وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً)). [هنگام صبح آنرا بخواند][30].

(بار الها! از تو علم سودمند، رزق پاك و عمل مقبول مسألت مىنمايم).

96/22 ((أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوْبُ إِلَيْهِ)). 

[روزانه صد بار گفته شود][31].

(من از الله طلب آمرزش می‌كنم و به سوى او برمی‌گردم).

97/23 ((أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ)). 

[هنگام شب، سه بار خوانده شود][32].

98/24 ((اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ)). 

[هنگام صبح، ده بار خوانده شود][33].

(بار الها! بر پيامبرمان محمد –صلى الله عليه وسلم- سلام و درود بفرست).

------------------------

[1] عن أنس -رضي الله عنه- رسول الله –صلى الله عليه وسلم- فرمودند: «اگر من با گروهى بنشينم كه از نماز صبح تا طلوع آفتاب ذكر الله تعالى را بكنند، در نزد من دوست داشتنى تر از آزاد كردن چهار برده از فرزندان اسماعيل؛ است، و اگر با گروهى بنشينم كه خدا را از نماز عصر تا غروب آفتاب ياد كنند، نزد من از آزاد كردن چهار برده دوست داشتنى تر است». أبو داود شماره 3667، وألباني آنرا حسن دانسته است، صحيح أبو داود 2/698.

[2] هركس هنگام صبح اين آيه را بخواند، تا شب از جن محفوظ مىماند، وهر كس آنرا شب بخواند، تا صبح از جن محفوظ مىماند. الحاكم 1/562، وألباني در كتاب صحيح الترغيب والترهيب 1/273 آنرا صحيح دانسته است، و به نسائي و طبرانى نسبت داده است، وگفته: اسناد طبرانى مطمئن است.

[3] هركس اين آيات را سه مرتبه هنگام صبح و شب بخواند از هر چيز كفايتش مىكند. أبو داود 4/322 والترمذي 5/567 ونگا: صحيح الترمذي 3/182.

[4] وهنگام شب بجاى جمله فوق مى فرمود: «أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى المُلْكُ للهِ».

[5] وهنگام شب بجاى جمله‏ ى فوق مى فرمود: «رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذِهِ الْلَّيلَةِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذِهِ الْلَّيلَةِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهَا ».

[6] مسلم 4/2088.

[7] وهنگام شب مىفرمود: «اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ الْمَصِيْرُ».

[8] الترمذي 5/466 ونگا: صحيح الترمذي 3/142.

[9] هركس هنگام شب آنرا با يقين بگويد و در آن شب بميرد، و يا صبح بگويد و در همان روز بميرد به بهشت وارد مىشود. البخاري 7/150.

[10] هنگام شب گفته شود: «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََمْسَيْتُ».

[11] هركس صبح يا شب ايـن دعا را چهار بار بخـواند، خـداونـد او را از آتـش نجات مىدهد. أبوداود 4/317، والبخاري در كتاب: الأدب المفرد شماره‏ ى 1201، والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليله شماره ‏ى 9، وابن السني با شماره‏ ى 70، و شيخ ابن بازدر كتاب: (تحفه الأخيار ص 23) سند النسائي وأبي داود را حسن دانسته است.

[12] هركس اين دعا را در هنگام صبح بخواند، شكر آن روز را أدا كرده است، و هركس هنگام شب آن را بخواند، شكر آن شب را ادا نموده است. أبو داود 4/318 ، والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليله شماره‏ ى 7، وابن السني شماره‏ ى 41 وابن حبان در كتاب: «موارد» شماره ى 2361، وابن باز در كتاب: (تحفه الأخيار ص24) سندش را تحسين نموده است.

[13] أبو داود 4/ 324، وأحمد 5/ 42 والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليله شماره‏ ى 22، وابن السني شماره‏ ى 69، والبخاري در كتاب: الأدب المفرد وعلامه ابن باز در كتاب: (تحفه الأخيار ص26) سندش را تحسين نموده است.

[14] هركس اين دعا را صبح و شام هفت بار بخواند خداوند امور مهم دنيا و آخرتش را كفايت مىكند. ابن السني شماره‏ ى 71 با سند مرفوع، وأبوداود 4/321، و شعيب وعبدالقادر الأرناؤوط اسنادش را صحيح مىدانند. نگا: زاد المعاد 2/376.

[15] أبو داود وابن ماجه ونگا: صحيح ابن ماجه 2/332.

[16] الترمذي وأبو داود. ونگا: صحيح الترمذي3/142.

[17] هركس سه بار در وقت صبح و سه بار در وقت شب اين دعا را بخواند هيچ چيزى به او ضرر نمىرساند.

[18] هركس اين دعا را سه بار در صبح و سه بار در شب بخواند بر الله حق مىشود كه در روز قيامت او را راضى كند.

أحمد 4/337 والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليله شماره 4، وابن السني شماره‏ ى 68 وأبو داود 4/318 والترمذي 5/465 و عبدالعزيز بن باز در كتاب: (تحفة الأخيار ص 39) سندش را حسن مىداند.

[19] الحاكم و سندش را صحيح دانسته، و الذهبي با 1/545 با او موافقت كرده است، ونگا: صحيح الترغيب والترهيب 1/273.

[20] وهنگام شب گفته شود: «أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى المُلْكُ للهِ رَبَّ العَالَميْنَ».

[21] وهنگام شب گفته شود: «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ خّيْرَ هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَتْحَهَا وَنَصْرَهَا وَنُورَهَا وَبَرَكَتَهَا وَهُدَهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِ مَا فِيهَا وَشَرِ مَا بَعْدَهَا».

[22] أبوداود 4/322 و شعيب وعبدالقادر الأرناؤوط در تحقيق كتاب زاد المعاد 2/273 سندش را حسن دانسته‏اند.

[23] وهنگام شب مى فرمود: «أَمْسَيْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإِسْلاَمِ».

[24] أحمد 3/406و 407 وابن السني در كتاب: عمل اليوم والليلة شماره‏ ى 34 ونگا: صحيح الجامع 4/209.

[25] هركس در وقت صبح و شب (100) مرتبه اين ذكر را بخواند در روز قيامت هيچ كس درجه‏اى برتر از او را نخواهد داشت، مگر كسى كه اين ذكر را مانند او، يا بيشتر از او خوانده باشد. مسلم 4/2071.

[26] النسائي در كتاب: عمل اليوم والليله شماره‏ ى 24 ونگا: صحيح الترغيب والترهيب 1/272، وكتاب: (تحفه الأخيار) أثر شيخ ابن باز ص44، ونگا: فضيلت آن در حديث شماره‏ ى (255) همين كتاب.

[27] أبوداود 4/319 وابن ماجه وأحمد 4/60 ونگا: صحيح الترغيب والترهيب 1/270، صحيح أبو داود 3/957، وصحيح ابن ماجه 2/331 وكتاب زاد المعاد 2/377.

[28] هر كس اين ذكر ار (100) مرتبـه در روز بخـواند، اجر آزداى (10) برده به او داده مىشود، و(100) حسنه براى او نوشته مىشود، و(100) گناه از او پاك مى گردد، و نيز براى او مرزى قرار داده مىشود كه شيطان آن روز تا شب نمىتواند به او نزديك شود و لطمه بزند، و هيچ كس برتر از او در روز قيامت نيست مگر كسى كه بيشتر از او اين عمل را انجام داده باشد. البخاري 4/95، ومسلم 4/2071.

[29] مسلم 4/2090.

[30] ابن السني در كتاب: عمل اليوم والليله شماره‏ ى 54، وابن ماجه شماره‏ ى 925 وعبدالقادر وشعيب الأرناؤوط در تحقيق كتاب: زاد المعاد 2/375 سندش را حسن دانسته‏اند.

[31] البخاري مع الفتح 11/ 101، ومسلم 4/2075.

[32] هركس شامگاه سه مرتبه آنرا بخواند سختى‏ هاى آن شب به او ضررى نمىرساند. أحمد 2/290 والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليله شماره‏ ى 590 وابن السني شماره‏ ى 68، ونگا: صحيح الترمذي 3/187، وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفه الأخيار ص45.

[33] هركس صبح (10) بار، و شب (10) بار بر من درود بفرستد، روز قيامت شفاعت من شامل حالش مىشود. الطبراني با دو سند كه يكى از آن مورد اعتماد است، نگا: مجمع الزوائد 10/ 120 وصحيح الترغيب والترهيب 1/273.

((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْتَخِيْرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيْمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوْبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَـذَا الأَمْرَ ـ وَيُسَمِّيْ حَاجَتَـهُ ـ خَيْرٌ لِيْ فِيْ دِيْنِـيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَـةِ أَمْرِيْ ـ أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ ـ فَاقْدِرْهُ لِيْ وَيَسِّرْهُ لِيْ ثُمَّ بَارِكْ لِيْ فِيْهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَةِ أَمْرِيْ ـ أَوْ قَـالَ: عَاجِلِهِِ وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّيْ وَاصْرِفْنِيْ عَنْهُ وَاقْدِرْ لِيْ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِيْ بِهِ))[1].

كسى كه از خالق، طلب خير نمايد و از مخلوق، مشورت بگيرد، و در كارش ثابت قدم باشد، پشيمان نمی‌شود، خداوند می‌فرمايد: ((در كارها با مردم، مشوت كن، و هرگاه تصميم به انجام كارى گرفتى، به خدا توكل كن))[2].

(ترجمه‏ى دعا: اى الله! به وسيله‏ى علمت از تو طلب خير می‌كنم، و بوسيله‏ى قدرتت از تو توانايى می‌خواهم، از تو فضل بسيارت را مسألت مىنمايم، زيرا تو توانايى و من ناتوان، و تو می‌دانى و من نمی‌دانم، و تو داننده‏ى امور پنهان هستى. الهى! اگر در علم تو اين كار ـ حاجت خـود را نام مىبـرد ـ باعـث خير من در دين و آخرت است ـ يا می‌گويد: در حال و آينده‏ى كارم ـ آن را برايم مقدور و آسان بگردان، و در آن بركت عنايت فرما، و چنانچه در علم تو اين كار برايم در دنيا و آخرت باعث بدى است ـ يا می‌گويد: در حال و آينده‏ى كارم ـ پس آن را از من، و مرا از آن، منصرف بگردان، و خير را براى من هر كجا كه هست مقدّر نما، و آنگاه مرا با آن خشنود بگردان).

------------------------

[1] البخاري7/162.

[2] سوره آل عمران ، آيه: 159.

(از الله طلب آمرزش می‌كنم [سه مرتبه] الهى تو سلامى، و سلامتى از جانب تو است، تو بسيار بابركتى، اى صاحب عظمت و بزرگى).

67/2 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ))[2].

(معبودى «بحق» بجز الله، وجود ندارد. شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستايش شايسته‏ى اوست، و او بر هر چيزى توانا است، الهى! آن چه تـو بـدهى، هيچ كس مانع آن نمی‌گردد، و آنچه تو منع كنى، هيچ كس نمىتواند آنرا بدهد. توانگر، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمی‌دهد، و «تمامی‌شكوه و» ثروت از آنِ تو است).

68/3 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ. لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَلاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِيَّاهُ، لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُوْنَ))[3].

(معبودى بجز الله «بحق» وجود ندارد، يگانه اوست و شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و ستايش مخصوص اوست، و او بر هر چيز توانا است. هيچ نيروى بازدارنده از گناهان و توفيق دهنده به نيكى، به جز الله وجود ندارد. هيچ معبودى جز او «بحق» نيست. جز او كسى ديگر را عبادت نمی‌ كنيم، نعمت و فضل از آنِ اوست، ستايش نيكو مخصوص اوست، معبودى بجز او وجود ندارد، همه‏ى ما با اخلاص او را بندگى می‌كنيم هر چند كافران دوست نداشته باشند).

69/4 ((سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ [33 سپس], لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ))[4].

(بجز الله يگانه، ديگر معبودى نيست، شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستايش شايسته اوست، و او بر هر چيز تواناست).

70/5 بسم الله الرحمن الرحيم . ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ * وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾.

(به نام خداوند بخشنده‏ى مهربان (بگو خدا يگانه است، خدا، بى نياز است، نه زاده، و نه زاده شده است، و نه همتايى دارد). 

بسم الله الرحمن الرحيم. ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِن شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ * وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾.

(به نام خداوند بخشنده‏ى مهربان (بگو پناه مىبرم به خداوند سپيده دم. از شرّ آنچه آفريده است، و از شرّ شب بدانگاه كه كاملاً فرا مىرسد، و از شرّ كسانى كه در گره ها می‌دمند، و از شرّ حسود بدانگاه كه حسد مىورزد).

بسم الله الرحمن الرحيم. ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِكِ النَّاسِ * إِلَهِ النَّاسِ * مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ﴾[5].

(به نام خداوند بخشنده‏ى مهربان، (بگو پناه مىبرم به پروردگار مردمان، به مالِك و حاكِم «واقعى» مردم، به معبودِ «بحقِ» مردم، از شرّ وسوسه‏گرى كه واپس مىرود، از وسوه‏گرى است كه در سينه‏هاى مردم به وسوسه مىپردازد، «در سينه‏هاى مردمانى» از جن‏ها و انسان‏ها). [بعد از هر نماز خوانده شوند].

71/6  ﴿اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ﴾[6]. بعد از هر نماز خوانده شود.

(خداوند هيچ معبودى «بحق» جز او نيست، خداوندى كه زنده و قائم به ذات خويش است، هيچ گاه خواب سبك و سنگين او را فرا نمی‌گيرد، براى اوست آنچه در آسمان‏ها و زمين است، كيست كه نزد او جز به فرمانش شفاعت كند، آنچه را پيش روى آنها «بندگان» و پشت سر آنهاست می‌داند، و از گذشته و آينده‏ى آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى كه او بخواهد احاطه به علم او ندارند، كرسى او آسمان‏ها و زمين را در برگرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمين براى او گران نيست، و او بلند مرتبه و باعظمت است).

72/7 ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيِيْ وَيُمِيْتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ))[7].

(معبودى بجز الله يگانه نيست، شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست و ستايش مر او راست، زنده می‌كند و مىميراند، و او بر هر چيز تواناست).

73/8 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً وَعَمَلاًً مُتَقَبَّلاً))[8]. پس از اتمام نماز صبح خوانده شود.

(الهى! از تـو علم سـودمنـد، روزى پاك و عمل مقبـول را می‌خواهم).

------------------------

[1] مسلم1/414.

[2] البخارى 1/255 و مسلم 1/414.

[3]مسلم 1/415. 

[4] مسلم 1/418 «كسى كه آنرا بعد از هر نماز بگويد گناهش بخشوده مىشود! هر چند به اندازه‏ى كف دريا باشد». مسلم 1/418.

[5] أبو داود2/86 والنسائي 3/ 68 ونگا: صحيح الترمذي 2/8، سوره‏هاى سه گانه را معوذات مىگويند. نگا: فتح الباري 9/62.

[6] هر كس پس از هر نماز آنرا بخواند مانعي از ورود بهشت او نمىشود مگر مردنش. النسائي در كتاب: (عمل اليوم والليله) شماره‏ى 100، وابن السني شماره‏ى 121 وألباني در صحيح الجامع 5/339 وسلسله الأحاديث الصحيحه 2/697 شماره‏ى 972.

[7] الترمذي 5/515 وأحمد 4/227 ونگا: تخريج آن در كتاب زاد المعاد 1/300.

[8] ابن ماجه وغيره ونگا: صحيح ابن ماجه 1/152 ومجمع الزوائد 10/111.

55/1 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيْحِ الدَّجَّالِ))[1].

(پروردگارا! از عذاب قبر و عذاب دوزخ، فتنه‏ى زندگى و مرگ، و فتنه‏ى مسيح دجّال به تو پناه مىبرم).

53/1 ((اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ))[1].

(بار إلها! بر محمد –صلى الله عليه وسلم- و آل محمد درود بفرست همچنان كه بر ابراهيم ؛ و آل ابراهيم درود فرستادى، همانا تو ستوده و باعظمت هستى. بار الها! بر محمد و آل محمد بركت نازل فرما همچنان كه بر ابراهيم ؛ و آل ابراهيم بركت نازل كردى، همانا تو ستوده و باعظمت هستى).

54/2 ((اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْوَاجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْوَاجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ))[2].

(بار إلها! بر محمد –صلى الله عليه وسلم- و همسران و فرزندانش درود فرست همچنان كه بر ابراهيم ؛ درود فرستادى، و بر محمد و همسران و فرزندانش بركت نازل گردان همچنان كه بر آل ابراهيم ؛ بركت نازل فرمودى، همانا تو ستوده و باعظمت هستى).

------------------------

[1] البخاري مع الفتح 6/408

[2] البخاري مع الفتح 6/407ومسلم 1/306 ولفظ حديث از مسلم است.

  http://gmohammade.blogfa.com

([فرمانروائى، رحمت و بركت و پاكى مخصوص الله است]، سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد اى پيامبر، سلام بر ما و كليّه بندگان صالح خدا، من گواه می‌دهم كه هيچ معبودى بجز الله «بحق» وجود ندارد و محمد –صلى الله عليه وسلم- بنده و رسول اوست).

------------------------

[1] البخاري مع الفتح 1/13 ومسلم 1/301.

http://gmohammade.blogfa.com

(اى الله! مرا ببخش، مرا ببخش).

49/2 ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ وَارْحَمْنِيْ، وَاهْدِنِيْ، وَاجْبُرْنِيْ، وَعَافِنِيْ، وَارْزُقْنِيْ، وَارْفَعْنِيْ))[2].

(بار الها! مرا ببخش. به من رحم كن، مرا هدايت كن، كوتاهى‏هاى مرا جبران كن، و به من عافيت و رزق عطا كن، و مقامم را رفيع گردان).

------------------------

[1] أبو داود 1/231، ونگا: صحيح ابن ماجه1/148.

[2] أصحاب السنن بجز النسائي ونگا: صحيح الترمذي 1/90 وصحيح ابن ماجه 1/148.

(منزّه است پروردگار بزرگ و برتر من) [سه مرتبه هنگام سجده].

42/2 ((سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ))[2].

(بار الها! تو پاك و منزّه ى و تو را ستايش مىنمايم. الهى! از تو طلب مغفرت می‌كنم).

43/3 ((سُبُّوْحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ الْمَلاَئِكَةِ وَالرُّوْحِ))[3].

(پاك و منزّه است پروردگار فرشتگان و جبرائيل).

44/4 ((اللَّهُمَّ لَكَ سَجَدْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، سَجَدَ وَجْهِيْ لِلَّذِيْ خَلَقَهُ، وَصَوَّرَهُ وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ، تَبَارَكَ اللهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِيْنَ))[4].

(الهى! براى تو سجده كردم، و به تو ايمان آوردم، و در مقابل فرمان تو تسليم شدم، چهره ‏ام براى پروردگارى كه آن را خلق نمود، و صورت بخشيد، و آن را زيبا آفريد، و عضو شنوايى و بينائى در آن قرار داد، سجده كرد. با بركت است پروردگارى كه بهترين سازندگان است).

45/5 ((سُبْحَانَ ذِيْ الْجَبَرُوْتِ، وَالْمَلَكُوْتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ))[5].

(پاك است پروردگارى كه مالك قدرت، فرمانروايى، بزرگى و عظمت است).

46/6 ((اللَّهُمَّ اغْفِرْلِيْ ذَنْبِيْ كُلَّهُ، دِقَّهُ وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ وَعَلاَنِيَتَهُ وَسِرَّهُ))[6].

(بار الها! همه‏ى گناهان مرا، اعم از كوچك و بزرگ، اول و آخر، آشكار و نهان، ببخشاى).

47/7 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوْبَتِكَ وَأََعُوْذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِيْ ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ))[7].

(بار الها! من از خشمت به خشنودى تو پناه مىبرم. الهى! از عذابت به عفو تو پناه مىبرم. الهى! از «عذاب خشم» تو، به تو پناه مىبرم. پروردگارا! آنچنان كه حق ستايش تو است، نمىتوانم آنرا بجاى آورم، بدون ترديد تو آنچنانى كه خود فرموده اى).

------------------------

[1] أهل السنن وأحمد ونگا: صحيح الترمذي 1/83.

[2] البخاري ومسلم وتخريج سندش با شماره ‏ى (34) ارائه شد.

[3] مسلم 1/ 533 وتخريج آن در شماره‏ ى (35) ارائه شد.

[4] مسلم1/ 534 وغيره.

[5] أبوداود 1/230 وأحمد والنسائي وألباني در صحيح أبي داود 1/166 آنرا صحيح دانسته است.

[6] مسلم1/350.

[7] مسلم1/352.

http://gmohammade.blogfa.com

(الله شنيد و قبول كرد ستايش كسى را كه او را ستايش نمود).

39/2 ((رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ، حَمْداً كَثِيْراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيْهِ))[2].

(پروردگارا! حمد و ستايش هاى زياد، خوب و مبارك از آنِ تو است).

40/3 ((مِلْءَ السَّمَوَاتِ، وَمِلْءَ الأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا، وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ))[3].

(الهى! حمدى كه آسمان‏ها و زمين و ميان آن‏ها و هر چه تو بخواهى را پر كند، از آنِ تو است. الهى! تو اهل ستايش و عظمت هستى. الهىّ تو شايسته ‏ى ستايش بندگان هستى. همگى ما بندگانت هستيم، آن چه تو بفرمائى هيچ كس جلوى آن را نمی‌گيرد، و آنچه جلوى آن را بگيرى كسى قدرت ندارد آن را عطا نمايد. الهى! صاحب ثروت، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمی‌دهد و «تمامی‌شكوه» و ثروت از آنِ تو است).

------------------------

[1] البخاري مع الفتح 2/282.

[2] البخاري مع الفتح 2/284.

[3] مسلم 1/346.

http://gmohammade.blogfa.com

(پروردگار بزرگم پاك و منزّه است)، [سه بار هنگام ركوع].

34/2  ((سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْلِيْ))[2].

(پروردگارا! تو پاك و منزّهى، خدايا تو را ستايش مى نمايم، الهى، مرا ببخشاى).

35/3 ((سُبُّوحٌ، قُدُّوْسٌ، رَبُّ الْمَلاَئِكَةِ وَالرَّوْحِ))[3].

(بسيار پاك و منزّه است پروردگار فرشتگان و جبرئيل).

36/4 ((اللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ خَشَعَ لَكَ سَمْعِيْ وَبَصَرِيْ، وَمُخِّيْ، وَعَظْمِيْ، وَعَصَبِيْ، وَمَا اسْتَقَلَّ بِهِ قَدَمِيْ))[4].

(پروردگارا! براى تو ركوع كردم، به تو ايمان آوردم، و به تو تسليم شدم. گوش، چشم، مخ، استخوان، پى و رگم و تمام اعضاى بدنم براى تو خشوع و فروتنى نمودند).

37/5 ((سُبْحَانَ ذِيْ الْجَبَرُوْتِ، وَالْمَلَكُوْتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ))[5].

(پاك است پروردگارى كه مالك قدرت، فرمانروايى، بزرگى و عظمت است).

------------------------

[1] أهل السنن وأحمد روايت كرده اند، ونگا: صحيح الترمذي 1/83.

[2] البخاري 1/99، ومسلم 1/350.

[3] مسلم 1/353، وأبو داود 1/230.

[4] مسلم 1/534،  وأهل سنن أربعه بجز ابن ماجه روايت كرده اند.

[5] أبو داود 1/230، والنسائي وأحمد، و سند آن حسن است

http://gmohammade.blogfa.com

23/2 نيز شخص گويد: ((وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ، رَضِيْتُ بِاللهِ رَباًّ، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُوْلاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِيْناً))[2].

(و من گواهى می‌دهم كه هيچ معبودى، بجز الله «بحق» وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد، و محمد –صلى الله عليه وسلم- بنده و فرستاده‏ ى اوست، من از اينكه الله، پروردگار و محمد، پيامبر و اسلام، دين من است، راضى و خشنودم).

(پس از اينكه مؤذن شهادتين را گفت، اين ذكر، خوانده شود)[3].

24/3 بعد از پايان اجابت مؤذن، بر پيامبر –صلى الله عليه وسلم- درود فرستاده شود[4].

25/4 [بعد از درود] گفته شود: ((اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّداً الْوَسِيْلَةَ وَالْفَضِيْلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوْداً الَّذِيْ وَعَدْتَهُ، [إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيْعَادَ]))[5].

(بار الها! اى پروردگارِ اين نداى كامل و نماز بر پا شونده، به محمد –صلى الله عليه وسلم- وسيله «مقامى والا در بهشت» و فضيلت عنايت بفرما، و او را به «مقام شايسته‏اى» كه وعده فرموده‏اى نايل بگردان، [همانا تو خُلف وعده نمی‌كنى).

26/5 ((شخص در بين اذان و اقامه براى خودش دعا كند، چرا كه دعا در اين هنگام رد نمی‌شود))[6].

------------------------

[1] البخاري 1/152 ومسلم 1/288.

[2] مسلم 1/290.

[3] ابن خزيمة 1/220.

[4] مسلم 1/288.

[5] البخاري 1/152 و آنچه در بين كروشه آمده از سنن بيهقي 1/410 روايت شده، وعلامه عبدالعزيز ابن باز در كتاب (تحفة الأخيار ص38) سندش را حسن دانسته است.

[6] الترمذي وأبو داود وأحمد ونگا: إرواء الغليل 1/262.

http://gmohammade.blogfa.com

(به نام خدا و درود و سلام بر رسول الله –صلى الله عليه وسلم- الهى! از تو فضل را مسألت مىنمايم، الهى! مرا از شيطان مردود، حفاظت فرما).

------------------------

[1] نگا: تخريج روايت‏هاى حديث قبل شماره‏ ى 20، و زياده‏ى «اللَّهُمَ اعْصِمْنِي مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيْمِ». از روايت ابن ماجه. نگا: صحيح ابن ماجه 1/129.

http://gmohammade.blogfa.com

به خداوند بزرگ و روى گرامى [كه لايق جلالش است] و قدرت قديم و أزلى او پناه مىبرم از بدى شيطان رانده شده).

((بِسْمِ اللهِ وَالصَّلاَةُ][2] [وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُوْلِ اللهِ][3].

(به نام الله، و درود و سلام بر رسول الله –صلى الله عليه وسلم-).

((اللَّهُمَّ افْتَحْ لِيْ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ))[4].

(الهى! درهاى رحمت خود را بر من بگشا).

------------------------

[1] أبو داود، ونگاه: صحيح الجامع شماره ‏ى 4591.

[2] ابن السني شمار ه‏ ى 88، وألباني حديث را حسن دانسته است.

[3] أبو داود 1/126، ونگا: صحيح الجامع 1/528.

[4] مسلم1/494. و در سنن ابن ماجه از حديث فاطمه -رضي الله عنها- چنين روايت شده است: «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَافْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ». وألباني بخاطر شواهدش آنرا صحيح دانسته است، نگا: صحيح ابن ماجه 1/128 ـ 129.

http://gmohammade.blogfa.com

(الهى! در قلب، زبان، گوش و چشم من نور قرار ده، و بالا، و پايين، راست، چپ، مقابل، پشت و درون مرا منوّر گردان، و نور را براى من بيفزاى، و بزرگ گردان، و مرا نورى عطا فرما، و در عصب، گوشت، خون، مو و پوست من نورى قرار ده).

((اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِيْ نُوْراً فِيْ قَبْرِيْ.. وَنُوْراً فِيْ عِظَامِيْ))[2].

(الهى! قبرم را منوّر گردان، و در استخوان هايم نور قرار بده).

((وَزِدْنِيْ نُوْراً، وَزِدْنِيْ نُوْراً، وَزِدْنِيْ نُوْراً))[3].

(و براى من نور را افزون فرما، افرون فرما، افزون فرما).

((وَهَبْ لِيْ نُوْراً عَلَى نُوْرٍ))[4].  (و نور بر روى نور به من عطا كن).

------------------------

[1] همه ايـن موارد در بـخارى 11/116 روايت شده شماره 6316، و مسلم 1/526، 529، 530، شماره: 763.

[2] الترمذي 5/483، شماره ى 3419.

[3] البخاري در كتاب (الأدب المفرد) شماره‏ى 695، ص 258، و ألباني كتاب: (صحيح الأدب المفرد) شماره 536 سندش را صحيح دانسته است.

[4] ابن حجر العسقلاني در كتاب (فتح الباري) آنرا ذكر كرده، وگفته ابن أبي عاصم در كتاب: (الدعاء) آورده است، نگا: الفتح 11/118، و گفته: از اجتماع اختلاف روايت بيست و پنج ويژگى و خصلت بيان شده است.

http://gmohammade.blogfa.com

(به نام خدا، بر خدا توكّل كردم، و هيچ قدرت و توانائى جز از طرف خدا نيست).

------------------------

[1] أبو داود 4/ 325 والترمذي 5/490، و نگا: صحيح الترمذي3/151.

http://gmohammade.blogfa.com

12 ((بِسْمِ اللهِ))[1]. (به نام خدا).

«9» ذكر بعد از اتمام وضو

13/1 ((أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ..))[2].

(شهادت می‌دهم كه بجز الله، معبودى «بحق» وجود ندارد، يكتاست و شريكى براى او نيست، و شهادت می‌دهم كه محمد، بنده و فرستاده‏ ى اوست).

14/2 ((اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ التَوَّابِينَ وَاجْعَلْنِي مِنَ المُتَطَهِّرِينَ))[3].

(پروردگارا! مرا از توبه كنندگان بگردان و جزو كسانى قرار ده كه كاملاً طهارت می‌كنند و پاكيزه‏ اند).

15/3 ((سُبْحَاَنكَ اللَّهُمَ وَبِحَمْدِكَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ))[4].

(خداوندا! پاكى تو را بيان می‌كنم، و تو را ستايش مىنمايم، و گواهى می‌دهم كه بجز تو، ديگر معبودى «بحق» نيست، از تو طلب مغفرت می‌كنم، و در حضورت توبه می‌نمايم).

------------------------

[1] أبو داود وابن ماجه وأحمد ونگا: إرواء الغليل 1/122.

[2] مسلم 1/ 209.

[3] الترمذي 1/78 ونگا: صحيح الترمذي1/18.

[4] النسائي در كتاب: ( عمل اليوم والليله) ص173، ونگا: إرواء الغليل 1/135 و2/94.

 http://gmohammade.blogfa.com

(الهى! از تو آمرزش مىطلبم).

------------------------

[2] أهل السنن بجز النسائي آنرا در كتاب: (عمل اليوم والليله) روايت كرده‏اند، نگا: تخريج زاد المعاد 2/387.

http://gmohammade.blogfa.com

([به نام خدا] الهى! از جن‏هاى خبيث و پليد، أعم از زن و مرد، به تو پناه مىبرم).

------------------------

[1] البخاري 1/45، ومسلم1/283، به اضافه (بسم الله) در اولش سعيد بن منصور آنرا روايت كرده است، نگا: فتح الباري 1/244.

http://gmohammade.blogfa.com

------------------------

[1] الترمذي 2/505 وغيره، نگا: الإرواء شماره 49، وصحيح الجامع3/203.

http://gmohammade.blogfa.com

(الهى! ستايش براى تو است، تويى كه اين لباس را به من پوشاندى، از تو خير آنرا می‌خواهم، و خير آنچه را كه براى آن ساخته شده است. و به تو از بدى آن و بدى آنچه كه براى آن ساخته شده است پناه مىبرم).

------------------------

[1] أبو داود والترمذي والبغوي ونگا: مختصر شمائل الترمذي أثر ألباني ص47.

http://gmohammade.blogfa.com

(خدا كند اين لباس را تا مدتى بپوشيد، و كهنه نمائيد، و خداوند تعالى به جاى آن، لباس ديگرى به شما بدهد. [يعنى خداوند شما را از عمر طولانى برخوردار نمايد]).

8/2 ((إلبِسْ جَدِيداً وعِشْ حَمِيداً ومُتْ شَهيداً))[2].

لباس جديدى را بپوشى، و زندگى نيكويى داشته باشى، و با شهادت از اين دنيا بروى).

------------------------

[1] أبو داود 4/41، ونگا: صحيح أبي داود2/760.

[2] ابن ماجه 2/1178، والبغوي 12/41، ونگا: صحيح ابن ماجه 2/275.

http://gmohammade.blogfa.com

(حمد از آنِ خدايى است كه اين لباس را به من پوشانيد و بدون اينكه من قدرت و توانايى داشته باشم آنرا به من عنايت كرد …).

------------------------

[1] أهل السنن بجز النسائي، نگا: إرواء الغليل 7/47.

http://gmohammade.blogfa.com

(تمام ستايشها از آنِ خدايى است كه پس از ميراندن ما را زنده كرده است، و بازگشت به سوى اوست).

روی ادامه مطلب کلیک کنید. ......