بیاناتی فرهنگ اسلامی

باب (1): احكام زنان در حالت نفاس و قاعدگي

باب (2): شانه كردن موهاي شوهر در حالت قاعدگي

باب (3):  تكيه دادن به همسر در حالت قاعدگي و قرآن خواندن

باب (4): كسي كه حيض را نفاس مي نامد

باب (5): خوابيدن كنار همسر در دوران قاعدگي

باب (6):  زنان در دوران قاعدگي، روزه نگيرند

باب (7):  اعتكاف زنان در زمان استحاضه

باب (8): استفادة زنان از عطر و مواد خوشبوي ديگر پس از غسل حيض

باب (9): زن چگونه بايد غسل نمايد و آثارحيض را پاك كند

باب (10): شانه زدن موي سر، هنگام غسل قاعدگي

باب(11): ضرورت باز كردن موها براي زنان، هنگام غسل پايان قاعدگي

باب (12):  قضاي نمازهاي دوران قاعدگي بر زنان واجب نيست

باب (13): خوابيدن كنار همسر در دوران قاعدگي

باب (14): شركت زنان حائض در مراسم عيد، خارج از مصلا

باب (15): زردي وتيرگي خون در ايام غير قاعدگي

باب (16): زني كه پس از طواف افاضه، دچار قاعدگي شود.

باب (17): نماز جنازه بر زني كه در دوران نفاس، وفات نمايد

باب(18)

باب (1): احكام زنان در حالت نفاس و قاعدگي

201 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: خَرَجْنَا لا نَرَى إِلا الْحَجَّ، فَلَمَّا كُنَّا بِسَرِفٍ حِضْتُ، فَدَخَلَ عَلَيَّ رَسُولُ اللَّهِ  وَأَنَا أَبْكِي، قَالَ: «مَا لَكِ أَنُفِسْتِ»؟ قُلْتُ: نَعَمْ، قَالَ: «إِنَّ هَذَا أَمْرٌ كَتَبَهُ اللَّهُ عَلَى بَنَاتِ آدَمَ فَاقْضِي مَا يَقْضِي الْحَاجُّ، غَيْرَ أَنْ لا تَطُوفِي بِالْبَيْتِ». قَالَتْ: وَضَحَّى رَسُولُ اللَّهِ  عَنْ نِسَائِهِ بِالْبَقَر. (بخارى:294)

ترجمه: عايشه رضي‏ الله‏ عنها مي ‏فرمايد: براي اداي حج، از مدينة منوره براه افتاديم. وقتي به محل «سِرف» (نزديك مكه) رسيديم، دچار قاعدگي شدم. رسول الله  نزد من آمد در حالي كه گريه مي كردم. فرمود: «چرا گريه مي‏كني؟ آيا دچار قاعدگي شده‏اي»؟ گفتم: بلي. آنحضرت  فرمود: «اين چيزي است كه خداوند آن را شامل حال همة دختران آدم كرده است. جز طواف خانة كعبه، تمام احكام و مناسك حج را انجام بده». عايشه رضي‏ الله‏ عنها مي‏فرمايد: رسول الله  براي ازواج خويش، گاو، قرباني نمود.

باب (2): شانه كردن موهاي شوهر در حالت قاعدگي

202 ـ وَعَنْهَا رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كُنْتُ أُرَجِّلُ رَأْسَ رَسُولِ اللَّهِ  وَأَنَا حَائِضٌ. (بخارى:295)

ترجمه: همچنين عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: در حال قاعدگي، موهاي سر مبارك رسول الله   را شانه مي‏زدم.

203 ـ وفي رواية: وَهُوَ مُجَاوِرٌ فِي الْمَسْجِدِ، يُدْنِي لَهَا رَأْسَهُ، وَهِيَ فِي حُجْرَتِهَا، فَتُرَجِّلُهُ وَهِيَ حَائِضٌ. (بخارى:296)

ترجمه: و در روايتي ديگر آمده است كه رسول الله  در مسجد، معتكف بود و سر مبارك خود را به عايشه رضي ‏الله‏ عنها نزديك مي كرد و او كه در خانه بود و ايام قاعدگي را مي‏گذراند، سر مبارك رسول الله  را شانه مي‏زد. (مسجد و خانه در كنار هم قرار داشتند).

باب (3):  تكيه دادن به همسر در حالت قاعدگي و قرآن خواندن

204 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ  يَتَّكِئُ فِي حَجْرِي وَأَنَا حَائِضٌ، ثُمَّ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ. (بخارى:297)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏گويد: در حالي كه من در دوران قاعدگي بسر ميبردم، رسول الله  بر من تكيه مي نمود (سر بر زانوي من مي نهاد) و قرآن تلاوت مي‏كرد.

باب (4): كسي كه حيض را نفاس مي نامد

205 ـ وَعَنْ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: بَيْنَا أَنَا مَعَ النَّبِيِّ  مُضْطَجِعَةٌ فِي خَمِيصَةٍ، إِذْ حِضْتُ، فَانْسَلَلْتُ، فَأَخَذْتُ ثِيَابَ حِيضَتِي، قَالَ: «أَنُفِسْتِ»؟ قُلْتُ: نَعَمْ، فَدَعَانِي، فَاضْطَجَعْتُ مَعَهُ فِي الْخَمِيلَةِ. (بخارى:298)

ترجمه: ام سلمه رضي ‏الله‏ عنها مي‏گويد: با رسول الله  در يك چادر، خوابيده بودم كه دچار قاعدگي شدم. آهسته، خود را بيرون كشيدم و لباس حيض پوشيدم. رسول الله  پرسيد:  «آيا دچار قاعدگي شدي»؟ گفتم: بلي. آنحضرت  دوباره مرا فراخوند و من با ايشان در همان چادر خوابيدم.

باب (5): خوابيدن كنار همسر در دوران قاعدگي

206 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كُنْتُ أَغْتَسِلُ أَنَا وَالنَّبِيُّ  مِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ كِلانَا جُنُبٌ، وَكَانَ يَأْمُرُنِي فَأَتَّزِرُ، فَيُبَاشِرُنِي وَأَنَا حَائِضٌ، وَكَانَ يُخْرِجُ رَأْسَهُ إِلَيَّ وَهُوَ مُعْتَكِفٌ، فَأَغْسِلُهُ وَأَنَا حَائِضٌ. (بخارى:299)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏گويد: من و رسول الله  در حالي كه جنب بوديم از يك ظرف آب، غسل مي‏نموديم. و زماني كه من دوران قاعدگي را مي‏گذراندم، آنحضرت  به من دستور مي داد كه ازار  بپوشم. و در آن حالت، (قاعدگي) كنار من مي خوابيد. و هنگام اعتكاف، سر مبارك را از مسجد بيرون مي آورد و من كه در دوران  قاعدگي بسر مي بردم، سر ايشان را  مي شستم.

207 ـ وَفِيْ رِوَايَةٍ عَنْهَا رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كَانَتْ إِحْدَانَا إِذَا كَانَتْ حَائِضًا، فَأَرَادَ رَسُولُ اللَّهِ  أَنْ يُبَاشِرَهَا، أَمَرَهَا أَنْ تَتَّزِرَ فِي فَوْرِ حَيْضَتِهَا، ثُمَّ يُبَاشِرُهَا، قَالَتْ: وَأَيُّكُمْ يَمْلِكُ إِرْبَهُ كَمَا كَانَ النَّبِيُّ  يَمْلِكُ إِرْبَهُ.    (بخارى:302)

ترجمه: عايشه رضي‏ الله‏ عنها مي‏فرمايد: هرگاه يكي از همسران رسول الله دچار قاعدگي مي‏شد و آنحضرت  مي خواست در كنارش بخوابد، به او دستور مي داد كه در حين شدت حيض، ازار  بپوشد. آنگاه در كنار او مي‏خوابيد.  عايشه رضي الله‏ عنها افزود: چه كسي از شما مي تواند مانند رسول الله  در چنين حالتي خود را كنترل نمايد؟!

باب (6):  زنان در دوران قاعدگي، روزه نگيرند

208 ـ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ  قَالَ: خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ  فِي أَضْحَى أَوْ فِطْرٍ إِلَى الْمُصَلَّى، فَمَرَّ عَلَى النِّسَاءِ، فَقَالَ: «يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ تَصَدَّقْنَ، فَإِنِّي أُرِيتُكُنَّ أَكْثَرَ أَهْلِ النَّارِ». فَقُلْنَ: وَبِمَ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «تُكْثِرْنَ اللَّعْنَ، وَتَكْفُرْنَ الْعَشِيرَ، مَا رَأَيْتُ مِنْ نَاقِصَاتِ عَقْلٍ وَدِينٍ أَذْهَبَ لِلُبِّ الرَّجُلِ الْحَازِمِ مِنْ إِحْدَاكُنَّ». قُلْنَ: وَمَا نُقْصَانُ دِينِنَا وَعَقْلِنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «أَلَيْسَ شَهَادَةُ الْمَرْأَةِ مِثْلَ نِصْفِ شَهَادَةِ الرَّجُلِ»؟ قُلْنَ: بَلَى، قَالَ: «فَذَلِكِ مِنْ نُقْصَانِ عَقْلِهَا، أَلَيْسَ إِذَا حَاضَتْ لَمْ تُصَلِّ وَلَمْ تَصُمْ؟» قُلْنَ: بَلَى. قَالَ: «فَذَلِكِ مِنْ نُقْصَانِ دِينِهَا». (بخارى:304)

ترجمه: ابو سعيد خدري  مي گويد: رسول الله  روز عيد قربان يا عيد فطر  بسوي مصلا رفت. در آنجا، سري به زنان زد و خطاب به آنان فرمود: «اي گروه زنان ! صدقه دهيد. زيرا شما را بيشترين اهل دوزخ ديدم». پرسيدند: چرا؟ اي رسول خدا ! پيامبر اكرم  فرمود: «بخاطر اينكه شما بكثرت نفرين مي كنيد و از شوهرانتان نافرماني نموده و ناسپاسي مي كنيد و هيچ ناقص عقل و ديني نمي تواند مانند شما، مردان عاقل را فريب بدهد». عرض كردند: اي رسول خداr! نقصان عقل و دين ما چيست؟ فرمود: «مگر نه اين است كه گواهي يك زن، نصف گواهي مرد محسوب مي شود»؟ گفتند: بلي. رسول خدا   فرمود: «اين خود، نشانگر نقص عقل شما است». آنحضرت  باز فرمود: «مگر نه اينكه در ايام حيض و قاعدگي، نماز نمي خوانيد و روزه نمي گيريد»؟ عرض كردند: بلي . رسول الله  فرمود:«اين هم دليل بر نقص دين شماست».

باب (7):  اعتكاف زنان در زمان استحاضه 

209 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا: أَنَّ النَّبِيَّ  اعْتَكَفَ ومَعَهُ بَعْضُ نِسَائِهِ، وَهِيَ مُسْتَحَاضَةٌ تَرَى الدَّمَ، فَرُبَّمَا وَضَعَتِ الطَّسْتَ تَحْتَهَا مِنَ الدَّمِ.(بخارى:309)

ترجمه: عايشه رضي‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: گاهي يكي از همسران رسول الله  با وي به اعتكاف مي نشست در حاليكه استحاضه بود وخونريزي داشت. و چه بسا از شدت خونريزي ناچار بود روي طشتي بنشيند.

باب (8): استفادة زنان از عطر و مواد خوشبوي ديگر پس از غسل حيض 

210ـ عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ عَنِ النَّبِيِّ  قَالَتْ: كُنَّا نُنْهَى أَنْ نُحِدَّ عَلَى مَيِّتٍ فَوْقَ ثَلاثٍ، إِلا عَلَى زَوْجٍ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا، وَلا نَكْتَحِلَ، وَلا نَتَطَيَّبَ، وَلا نَلْبَسَ ثَوْبًا مَصْبُوغًا إِلا ثَوْبَ عَصْبٍ، وَقَدْ رُخِّصَ لَنَا عِنْدَ الطُّهْرِ إِذَا اغْتَسَلَتْ إِحْدَانَا مِنْ مَحِيضِهَا فِي نُبْذَةٍ مِنْ كُسْتِ أَظْفَارٍ، وَكُنَّا نُنْهَى عَنِ اتِّبَاعِ الْجَنَائِزِ.(بخارى:313)

ترجمه: ام عطيه رضي ‏الله‏ عنها مي‏گويد: رسول الله  سوگواري بيش از سه روز را براي ما ممنوع كرد. مگر براي زني كه همسرش را از دست داده باشد. در آنصورت، بايد چهار ماه و ده روز به سوگ او بنشيند. و در آن ايام، استفادة خوشبو، سرمه و لباس رنگي نيز براي ما ممنوع گرديد. مگر لباس عَصب (كه نوعي لباس يمني خشن است). البته پس از غسل قاعدگي، استفادة اندكي مواد خوشبو را مجاز نمود. و همچنين ما (زنان) را از شركت در تشييع جنازه، منع فرمودند. 

باب (9): زن چگونه بايد غسل نمايد و آثارحيض را پاك كند

211ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا: أَنَّ امْرَأَةً سَأَلَتِ النَّبِيَّ  عَنْ غُسْلِهَا مِنَ الْمَحِيضِ، فَأَمَرَهَا كَيْفَ تَغْتَسِلُ قَالَ: «خُذِي فِرْصَةً مِنْ مَسْكٍ فَتَطَهَّرِي بِهَا». قَالَتْ: كَيْفَ أَتَطَهَّرُ؟ قَالَ: «تَطَهَّرِي بِهَا». قَالَتْ: كَيْفَ؟ قَالَ: «سُبْحَانَ اللَّهِ تَطَهَّرِي». فَاجْتَبَذْتُهَا إِلَيَّ، فَقُلْتُ: تَتَبَّعِي بِهَا أَثَرَ الدَّمِ.(بخاري:314)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏گويد: زني از رسول الله  دربارة غسل حيض سؤال كرد. آنحضرت  فرمود: «نخست به وسيلة پارچه‏اي تميز و خوشبو خود را پاك كن». زن گفت: چگونه با پارچه خود را پاك كنم؟ رسول الله  بار ديگر فرمود: «خود را پاك كن». زن گفت: چگونه؟ آنحضرت فرمود: «سبحان الله! خود را پاك كن». عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: (من كه منظور رسول الله   را درك كردم، بلافاصله) آن زن را بسوي خود كشيدم و به او فهماندم و توضيح دادم كه چگونه با پارچة تميز، جاي خون را پاك كند.

باب (10): شانه زدن موي سر، هنگام غسل قاعدگي

212ـ عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ: أَهْلَلْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ  فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ، فَكُنْتُ مِمَّنْ تَمَتَّعَ وَلَمْ يَسُقِ الْهَدْيَ، فَزَعَمَتْ أَنَّهَا حَاضَتْ، وَلَمْ تَطْهُرْ حَتَّى دَخَلَتْ لَيْلَةُ عَرَفَةَ، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، هَذِهِ لَيْلَةُ عَرَفَةَ، وَإِنَّمَا كُنْتُ تَمَتَّعْتُ بِعُمْرَةٍ؟ فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ : «انْقُضِي رَأْسَكِ وَامْتَشِطِي وَأَمْسِكِي عَنْ عُمْرَتِكِ». فَفَعَلْتُ، فَلَمَّا قَضَيْتُ الْحَجَّ، أَمَرَ عَبْدَالرَّحْمَنِ لَيْلَةَ الْحَصْبَةِ، فَأَعْمَرَنِي مِنَ التَّنْعِيمِ، مَكَانَ عُمْرَتِي الَّتِي نَسَكْتُ. (بخارى:316)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: با رسول الله  در حجة الوداع براي حج تمتع، احرام بسته بودم و هَدي با خود نبرده بودم. در آن ميان، دچار عادت ماهيانه شدم و تا شب عرفه، آن حالت باقي ماند. عرض كردم: اي پيامبر گرامي! من نيت حج تمتع نموده بودم و اينك شب عرفه فرا رسيد. چه بايد كرد؟ رسول الله  فرمود: «گيسوهايت را بازكن، سرت را شانه نما و عمره انجام نده». من هم چنين كردم. وقتي كه از حج فارغ شدم. رسول الله  هنگام بازگشت از منا، در «محصب» به برادرم عبدالرحمن دستور داد تا مرا به «تنعيم» ببرد و در عمره،  همراهي كند. من همراه عبدالرحمن، به تنعيم رفتم و عمره اي را كه فوت شده بود، بجاي آوردم.

باب(11): ضرورت باز كردن موها براي زنان، هنگام غسل پايان قاعدگي

213ـ وَعَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: خَرَجْنَا مُوَافِينَ لِهِلالِ        ذِي الْحِجَّةِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُهِلَّ بِعُمْرَةٍ فَلْيُهْلِلْ، فَإِنِّي لَوْلا أَنِّي أَهْدَيْتُ لأَهْلَلْتُ بِعُمْرَةٍ». فَأَهَلَّ بَعْضُهُمْ بِعُمْرَةٍ، وَأَهَلَّ بَعْضُهُمْ بِحَجٍّ، وسَاقَتِ الْحَدِيْثَ وَذَكَرَتْ حَيْضَتَهَا قَالَتْ: وأَرْسَلَ مَعِي أَخِي إِلَى التَّنْعِيمِ، فَأَهْلَلْتُ بِعُمْرَةٍ وَلَمْ يَكُنْ فِي شَيْءٍ مِنْ ذَلِكَ هَدْيٌ وَلا صَوْمٌ وَلا صَدَقَةٌ.(بخارى: 317)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: بعد از رؤيت هلال ذي حجه، به قصد حج، مدينه منوره را ترك كرديم. رسول الله  فرمود: «هركس دوست دارد مي تواند نيت عمره كند و من هم اگر هَدي(شكرانه)، همراه نمي‏آوردم، فقط براي عمره احرام مي‏بستم». عايشه مي گويد: بعضي نيت عمره و برخي قصد حج كردند. سپس، عايشه رضي الله‏ عنها جريان قاعدگي اش را ذكر كرد وگفت:رسول الله برادرم؛ عبدالرحمن بن ابي بكر ؛ را با من همراه كرد و ما به تنعيم رفتيم و من از آنجا براي عمره، احرام بستم. و بخاطر اين كار، نَه هَدي، نه صدقه و نه روزه، هيچكدام بر من واجب نشد.

باب (12):  قضاي نمازهاي دوران قاعدگي بر زنان واجب نيست

214ـ وَعَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا: أنَّ امْرَأَةً قَالَتْ لَهَا: أَتَجْزِي إِحْدَانَا صَلاتَهَا إِذَا طَهُرَتْ؟ فَقَالَتْ: أَحَرُورِيَّةٌ أَنْتِ؟ كُنَّا نَحِيضُ مَعَ النَّبِيِّ  فَلا يَأْمُرُنَا بِهِ، أَوْ قَالَتْ: فَلا نَفْعَلُهُ. (بخارى:321)

ترجمه: از عايشه رضي ‏الله‏ عنها روايت است كه زني از وي پرسيد: آيا زن بايد پس از پايان دوران قاعدگي، نمازهاي از دست رفته اش را بخواند؟ عايشه رضي ‏الله‏ عنها فرمود: مگر تو از خوارج( ) هستي؟ ما در زمان رسول الله  دچار قاعدگي مي شديم و آنحضرت  ما را به خواندن نمازهاي از دست رفته امر نمي كرد و يا ما چنبن نمي كرديم.

باب (13): خوابيدن كنار همسر در دوران قاعدگي

215ـ عَنْ أُمَّ سَلَمَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا حَدِيْثُ حَيْضِهَا مَعَ النَّبِيِّ  فِي الْخَمِيلَةِ، ثم قَالَتْ فِيْ هذِهِ الرِّوَايَةِ: إِنَّ النَّبِيَّ  كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ. (بخارى:322)

ترجمه: ام سلمه رضي ‏الله‏ عنها جريان خوابيدنش را در كنار رسول اكرم   در دوران قاعدگي، زير يك چادر (ملحفه) بيان كرد. سپس افزود كه آنحضرت   در حالي كه روزه بود، مرا مي بوسيد.

باب (14): شركت زنان حائض در مراسم عيد، خارج از مصلا 

216ـ عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: سَمِعْتِ النَّبِيَّ  يَقُولُ: «تَخْرُجُ الْعَوَاتِقُ، وَذَوَاتُ الْخُدُورِ، أَوِ الْعَوَاتِقُ ذَوَاتُ الْخُدُورِ، وَالْحُيَّضُ، وَلْيَشْهَدْنَ الْخَيْرَ، وَدَعْوَةَ الْمُؤْمِنِينَ، وَيَعْتَزِلُ الْحُيَّضُ الْمُصَلَّى، قيل لها: الْحُيَّضُ؟ فَقَالَتْ: أَلَيْسَ تَشْهَدُ عَرَفَةَ وَكَذَا وَكَذَا؟. (بخارى:324)

ترجمه: ام عطيه رضي الله عنها مي گويد: من از نبي اكرم  شنيدم كه ‏فرمود: «دختران جوان، زنان محجبه و زناني كه در دوران قاعدگي بسر مي برند، مي توانند از خانه خارج شوند و در مجالس خير و دعوت مؤمنين، شركت كنند. البته زنان حائضه (ضمن شركت در مراسم فوق) نبايد وارد مصلا شوند. از ام عطيه رضي‏الله‏ عنها پرسيدند: آيا زنان حائضه هم مي‏توانند شركت كنند؟! ام عطيه رضي ‏الله‏ عنها فرمود: (بلي)، مگر در عرفه و جاهاي ديگر، زنان حائضه شركت نمي كنند؟

باب (15): زردي وتيرگي خون در ايام غير قاعدگي

217ـ وَعَنْهَا رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كُنَّا لا نَعُدُّ الْكُدْرَةَ وَالصُّفْرَةَ شَيْئًا. (بخارى:326)

ترجمه: همچنين ام عطيه رضي ‏الله‏ عنها مي‏گويد: ما خون زرد رنگ و تيره را خون حيض، بحساب نمي‏آورديم.

باب (16): زني كه پس از طواف افاضه، دچار قاعدگي شود.

218ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا زَوْجِ النَّبِيِّ :أَنَّهَا قَالَتْ لِرَسُولِ اللَّهِ : يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ صَفِيَّةَ قَدْ حَاضَتْ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ : «لَعَلَّهَا تَحْبِسُنَا، أَلَمْ تَكُنْ طَافَتْ مَعَكُنَّ»؟ فَقَالُوا: بَلَى، قَالَ: «فَاخْرُجِي». (بخارى:328)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها؛ همسر گرامي نبي اكرم ؛ مي‏فرمايد: به پيامبر اكرم  گفتم: اي رسول خدا ! صفيه دچار قاعدگي شده است. رسول الله  فرمود: «شايد ايشان(با انجام ندادن طواف افاضه) مانع بازگشت ما شود. مگر طواف بيت را همراه شما انجام نداده است»؟ گفتند: بلي. آنحضرت  فرمود: «پس مي‏توانيم از مكه حركت كنيم».

باب (17): نماز جنازه بر زني كه در دوران نفاس، وفات نمايد

219ـ عَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدُبٍ : أَنَّ امْرَأَةً مَاتَتْ فِي بَطْنٍ، فَصَلَّى عَلَيْهَا النَّبِيُّ  فَقَامَ وَسَطَهَا. (بخارى:332)

ترجمه: سمره بن جندب  مي‏گويد: زني به سبب وضع حمل، درگذشت. رسول الله  در برابر جنازه چنان ايستاد كه مقابل كمر ميت قرار گرفت وبر او نماز جنازه خواند.

باب(18)

220ـ عَنْ مَيْمُونَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا زَوْجِ النَّبِيِّ  أَنَّهَا كَانَتْ تَكُونُ حَائِضًا لا تُصَلِّي، وَهِيَ مُفْتَرِشَةٌ بِحِذَاءِ مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ ، وَهُوَ يُصَلِّي عَلَى خُمْرَتِهِ، إِذَا سَجَدَ أَصَابَنِي بَعْضُ ثَوْبِه. (بخارى:333)

ترجمه: ميمونه رضي‏ الله‏ عنها؛ همسر گرامي رسول الله ؛ مي‏فرمايد: من در دوران قاعدگي، نماز نمي خواندم. و هنگامي كه رسول اكرم  روي  سجاده،‏ نماز مي خواند، من كنار سجده گاه آنحضرت  دراز كشيده بودم. و زماني كه آنحضرت  سجده مي نمود، قسمتهايي  از لباسش با من برخورد مي كرد. 

http://gmohammade.blogfa.com