بیاناتی فرهنگ اسلامی

به صفحه اصلی سایت بیاناتی فرهنگ اسلامی اهل سنت و الجماعت خوش آمدید.

19 ـ كتاب نماز تهجد و 20 ـ كتاب .. و21 کتاب ...

مسافر.
بیاناتی فرهنگ اسلامی به صفحه اصلی سایت بیاناتی فرهنگ اسلامی اهل سنت و الجماعت خوش آمدید.

فونت زيبا سازفونت زيبا سازفونت زيبا سازفونت زيبا سازفونت زيبا سازفونت زيبا سازفونت زيبا ساز


لطفا از تمام مطالب دیدن فرماییدجزاک الله خیرا.

19 ـ كتاب نماز تهجد و 20 ـ كتاب .. و21 کتاب ...

19 ـ كتاب نماز تهجد

 

 

باب (1): تهجد خواندن درشب

باب (2): فضيلت نمازشب

باب (3): مريض ميتواند تهجد را ترك نمايد

باب (4): تشويق پيامبر  به خواندن نماز شب و نوافل، بدون واجب كردن آن.

باب (5): پيامبر  در شب، آنقدر نماز مي خواند كه پاهايش ورم مي كرد.

باب (6): خوابيدن در وقت سحر

باب (7): طولاني كردن قرائت در نماز شب

باب (8): كم و كيف نماز رسول الله  درشب

باب (9): بيدار شدن از خواب و قيام شب آنحضرت   و آنچه كه از آن، منسوخ شده است

باب (10): گره زدن شيطان بر پشت گردن كسي كه نماز شب نمي خواند

باب (11): شخصي كه بخوابد و نماز نخواند،  شيطان در گوشش ادرار مي كند

باب (12): دعا و نماز در آخر شب

باب (13): كسي كه اول شب بخوابد و آخر شب، بيدارشود

باب (14): نماز شبِ پيامبر  در رمضان و غير رمضان

باب (15): سخت گيري ومبالغه در عبادت، مكروه است

باب (16): كراهيت ترك نماز شب، براي كسي كه به آن، پاي بند بوده است

باب (17): فضيلت كسي كه شب، بيدار شود و نماز بخواند

باب (18): دعاي استخاره و دو ركعتي خواندن نماز نفل

باب (19): پاي بند بودن به دو ركعت (سنت) صبح و نفل ناميدن آن

باب (20): آنچه در دو ركعت سنت فجر خوانده مي شود

باب (21): نماز ضحي (چاشت) در حالت مقيم بودن

باب (22): سنت هاي قبل از نماز ظهر

باب (23): خواندن نماز نفل قبل از نماز مغرب

 

باب (1): تهجد خواندن درشب

584 ـ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ  إِذَا قَامَ مِنَ اللَّيْلِ يَتَهَجَّدُ قَالَ:«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ حَقٌّ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمُحَمَّدٌ  حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَوْ لا إِلَهَ غَيْرُكَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ». (بخارى:1120)

ترجمه: ابن عباس رضي الله عنهما مي‏گويد: رسول الله هنگامي كه براي نماز شب، برمي خاست، اين دعا را مي‏خواند: «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ حَقٌّ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمُحَمَّدٌ  حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَوْ لا إِلَهَ غَيْرُكَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ».

«پروردگارا! تمام تعريف‏ها از آنِ توست.  محافظِ زمين و آسمان و آنچه كه در ميان آنها  وجود دارد، تو هستي. فقط تو شايسته حمد وثنايي.

حاكم زمين و آسمان و آنچه ميانشان وجود دارد، تو هستي. روشني آسمانها و زمين و آنچه ميانشان وجود دارد، تو هستي. حمد، شايسته توست. تو بر حقي و وعده ات نيز �

باب (2): فضيلت نمازشب

585 ـ عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: كَانَ الرَّجُلُ فِي حَيَاةِ النَّبِيِّ  إِذَا رَأَى رُؤْيَا قَصَّهَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ  فَتَمَنَّيْتُ أَنْ أَرَى رُؤْيَا، فَأَقُصَّهَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ  وَكُنْتُ غُلامًا شَابًّا، وَكُنْتُ أَنَامُ فِي الْمَسْجِدِ عَلَى عَهْدِ     رَسُولِ اللَّهِ ، فَرَأَيْتُ فِي النَّوْمِ كَأَنَّ مَلَكَيْنِ أَخَذَانِي فَذَهَبَا بِي إِلَى النَّارِ، فَإِذَا هِيَ مَطْوِيَّةٌ كَطَيِّ الْبِئْرِ، وَإِذَا لَهَا قَرْنَانِ، وَإِذَا فِيهَا أُنَاسٌ قَدْ عَرَفْتُهُمْ، فَجَعَلْتُ أَقُولُ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ، قَالَ: فَلَقِيَنَا مَلَكٌ آخَرُ، فَقَالَ لِي: لَمْ تُرَعْ. فَقَصَصْتُهَا عَلَى حَفْصَةَ، فَقَصَّتْهَا حَفْصَةُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ، فَقَالَ: «نِعْمَ الرَّجُلُ عَبْدُ اللَّهِ لَوْ كَانَ يُصَلِّي مِنَ اللَّيْلِ». فَكَانَ بَعْدُ لا يَنَامُ مِنَ اللَّيْلِ إِلاَّ قَلِيلاً. (بخارى:1121)

ترجمه: عبد الله بن عمر رضي الله عنهما مي‏گويد: اگر كسي، در زمان رسول الله  خوابي مي‏ديد، آن را براي آنحضرت  تعريف مي‏كرد. من هم كه در آن زمان، نوجوان بودم ودر مسجد نبوي مي‏خوابيدم، آرزو داشتم كه خوابي ببينم و آنرا براي پيامبر اكرم  بازگو نمايم. سرانجام، خواب ديدم كه دو فرشته، مرا گرفتند و به طرف دوزخ بردند. دوزخ به صورت چاهي درست شده بود كه دو شاخ داشت. در آنجا، چند نفر از كساني را كه مي شناختم، ديدم. در آن لحظه، كه مي گفتم از دوزخ به خدا پناه مي‏برم، فرشته‏اي ديگر  به ما رسيد و گفت: نترس.

صبح آن روز، خوابم را براي خواهرم؛ حفصه رضي الله عنها؛ تعريف كردم. و او آن را براي پيامبر  تعريف كرد. رسول الله  فرمود: «عبدالله بسيار انسان شايسته‏اي است. كاش! نماز شب مي‏خواند».  راوي مي گويد: بعد از آن، عبد الله  شب ها  را خيلي كم ميخوابيد.  (يعني: بيشتر به عبادت مي پرداخت).

 

باب (3): مريض ميتواند تهجد را ترك نمايد 

586 ـ عَنْ جُنْدَبِ بْنِ عَبْدِاللهِ  يَقُولُ: اشْتَكَى النَّبِيُّ ، فَلَمْ يَقُمْ لَيْلَةً أَوْ لَيْلَتَيْنِ. (بخارى:1124)

ترجمه: جندب بن عبدالله  مي‏گويد: رسول الله  بيمار شد و  يك يا دوشب، تهجد را ترك نمود.

 

باب (4): تشويق پيامبر  به خواندن نماز شب و نوافل، بدون واجب كردن آن.

587 ـ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  طَرَقَهُ وَفَاطِمَةَ بِنْتَ النَّبِيِّ  لَيْلَةً، فَقَالَ: «أَلا تُصَلِّيَانِ»؟ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَنْفُسُنَا بِيَدِ اللَّهِ، فَإِذَا شَاءَ أَنْ يَبْعَثَنَا بَعَثَنَا، فَانْصَرَفَ حِينَ قُلْنَا ذَلِكَ وَلَمْ يَرْجِعْ إِلَيَّ شَيْئًا، ثُمَّ سَمِعْتُهُ وَهُوَ مُوَلٍّ يَضْرِبُ فَخِذَهُ وَهُوَ يَقُولُ: وَكَانَ الإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلاً. (بخارى:1127)

ترجمه: علي بن ابي طالب  مي‏گويد: شبي، رسول الله   به خانة ما آمد و خطاب به من و فاطمه، فرمود: «آيا نماز شب نمي خوانيد»؟ گفتم: يا رسول الله! ارواح ما در اختيار خداوند است. هر وقت، بخواهد، ما را بيدار نمايد، بيدار مي شويم. آنحضرت  با شنيدن سخنان من، بدون اينكه  پاسخي بدهد، برگشت. و در حين بازگشت، شنيدم كه (با تأسف) با دست،‏ به ران خود مي زند و اين آيه را مي خواند:وَكَانَ الإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلاً (حقا كه انسان، بيش از هر چيز ديگر، به بحث ومجادله، مي پردازد).

588 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: إِنْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ  لَيَدَعُ الْعَمَلَ، وَهُوَ يُحِبُّ أَنْ يَعْمَلَ بِهِ، خَشْيَةَ أَنْ يَعْمَلَ بِهِ النَّاسُ فَيُفْرَضَ عَلَيْهِمْ، وَمَا سَبَّحَ رَسُولُ اللَّهِ  سُبْحَةَ الضُّحَى قَطُّ، وَإِنِّي لأُسَبِّحُهَا. (بخارى:1128)

ترجمه: عايشه رضي الله عنها مي‏گويد: چه بسا، رسول الله  عملي را دوست داشت كه انجام دهد، ولي از ترس اينكه مبادا مردم به آن عمل كنند و بر آنان، فرض گردد، آنرا ترك مي كرد. بهمين دليل، آنحضرت  به خواندن نماز چاشت مواظبت نمي كرد. ولي من، همواره، آنرا مي خوانم.

 

باب (5): پيامبر  در شب، آنقدر نماز مي خواند كه پاهايش ورم مي كرد.

589 ـ عَنْ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ  قَالَ: إِنْ كَانَ النَّبِيُّ  لَيَقُومُ لِيُصَلِّيَ حَتَّى تَرِمُ قَدَمَاهُ، أَوْ سَاقَاهُ. فَيُقَالُ لَهُ، فَيَقُولُ: «أَفَلا أَكُونُ عَبْدًا شَكُورًا». 

(بخارى:1130)

ترجمه: مغيره بن شعبه  مي‏گويد: رسول الله   شبها بقدري به نماز مي ايستاد كه پاها و ساقهاي مباركش، ورم مي‏كردند. به آنحضرت   مي گفتند: چرا خودت را اينهمه به زحمت مي اندازي؟(در حالي كه خداوند گناهان اول و آخرت را بخشيده است) در جواب مي فرمود: «آيا بنده اي شكر گزار نباشم».

 

باب (6): خوابيدن در وقت سحر

590 ـ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  قَالَ لَهُ: «أَحَبُّ الصَّلاةِ إِلَى اللَّهِ صَلاةُ دَاوُدَ ، وَأَحَبُّ الصِّيَامِ إِلَى اللَّهِ صِيَامُ دَاوُدَ؛ وَكَانَ يَنَامُ نِصْفَ اللَّيْلِ وَيَقُومُ ثُلُثَهُ، وَيَنَامُ سُدُسَهُ، وَيَصُومُ يَوْمًا وَيُفْطِرُ يَوْمًا». (بخارى:1131)

ترجمه: عبدالله بن عمرو بن ‏العاص رضي الله عنهما مي‏گويد: رسول الله  فرمود: « بهترين نماز، نزد خدا، نماز داوود  و بهترين روزه، نزد خدا، روزة داوود  است. ايشان تا نصف شب، مي خوابيد و يك سوم آنرا بيدار مي ماند و (نماز مي خواند). و بعد از آن ، يك ششم ديگر را دوباره مي خوابيد. و يك روز، روزه مي گرفت و يك روز، مي خورد».

591 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا قَالَتِ: كَانَ أَحَبَّ الْعَمَلِ إِلَى النَّبِيِّ  الدَّائِمُ، قيل لها: مَتَى كَانَ يَقُومُ؟ قَالَتْ: كَانَ يَقُومُ إِذَا سَمِعَ الصَّارِخَ. (بخارى:1132)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: محبوب‏ترين عمل نزد رسول الله  ، عملي بود كه  هميشه انجام مي گرفت. يكي پرسيد: رسول الله  چه وقت براي نماز شب، بيدار مي‏شد؟ گفت: وقتي كه بانگ خروس را مي شنيد.

 592-وفي رواية: إِذَا سَمِعَ الصَّارِخَ قَامَ فَصَلَّى. (بخارى:1132)

ترجمه: و در روايتي ديگر، آمده است كه عايشه رضي الله عنهما فرمود: هنگامي كه رسول الله  بانگ خروس را مي شنيد، بر مي خاست ونماز مي خواند.

 593-وفي رواية عَنْهَا قَالَتْ: مَا أَلْفَاهُ السَّحَرُ عِنْدِي إِلاَّ نَائِمًا تَعْنِي     النَّبِيَّ . (بخارى:1133)

ترجمه: ودر روايتي ديگر، عايشه رضي الله‏ عنها مي گويد: همواره، هنگام فرا رسيدن سحر، آنحضرت  در خانه من، خواب بود.

 

باب (7): طولاني كردن قرائت در نماز شب

594 ـ عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مَسْعُوْدٍ  قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِيِّ  لَيْلَةً، فَلَمْ يَزَلْ قَائِمًا حَتَّى هَمَمْتُ بِأَمْرِ سَوْءٍ، قُلْنَا: وَمَا هَمَمْتَ؟ قَالَ: هَمَمْتُ أَنْ أَقْعُدَ وَأَذَرَ النَّبِيَّ . (بخارى:1135)

ترجمه: عبد الله بن مسعود  مي‏فرمايد: شبي، با رسول الله  نماز شب، ‏خواندم.  آنحضرت  قيام را باندازه اي طولاني كرد كه من تصميم بدي گرفتم. پرسيدند: چه تصميمي گرفتي؟ گفت: تصميم گرفتم كه بنشينم و رسول الله  را  تنها بگذارم.

 

باب (8): كم و كيف نماز رسول الله  درشب

595 ـ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: كَانَتْ صَلاةُ النَّبِيِّ   ثَلاثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً. يَعْنِي بِاللَّيْلِ. (بخارى: 1138)

ترجمه: ابن عباس رضي الله عنهما مي فرمايد: نماز رسول الله در شب، سيزده ركعت بود.  

596 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ   يُصَلِّي مِنَ اللَّيْلِ ثَلاثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً، مِنْهَا الْوِتْرُ وَرَكْعَتَا الْفَجْرِ. (بخارى:1140)

ترجمه: عايشه رضي‏ الله‏ عنها مي گويد: شبها رسول الله  در مجموع با نماز وتر و دو ركعت سنت فجر، سيزده ركعت، نماز مي خواند.

 

باب (9): بيدار شدن از خواب و قيام شب آنحضرت   و آنچه كه از آن، منسوخ شده است

597 ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ  قال: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ  يُفْطِرُ مِنَ الشَّهْرِ حَتَّى نَظُنَّ أَنْ لا يَصُومَ مِنْهُ، وَيَصُومُ حَتَّى نَظُنَّ أَنْ لا يُفْطِرَ مِنْهُ شَيْئًا، وَكَانَ لا تَشَاءُ أَنْ تَرَاهُ مِنَ اللَّيْلِ مُصَلِّيًا إِلاَّ رَأَيْتَهُ، وَلا نَائِمًا إِلاَّ رَأَيْتَهُ. (بخارى:1141)

ترجمه: انس بن مالك  مي‏گويد: گاهي رسول الله  در يك ماه، چندين روز، روزه نمي گرفت، طوري كه ما فكر مي كرديم در اين ماه، اصلاً روزه نخواهد گرفت. و گاهي چندين روز را روزه مي گرفت، طوري كه ما فكر مي كرديم در اين ماه، اصلاً نخواهد خورد. اگر مي خواستي شبها او را در حال نماز ببيني، مي ديدي و اگر مي خواستي در حال خواب ببيني، مي ديدي.

 

باب (10): گره زدن شيطان بر پشت گردن كسي كه نماز شب نمي خواند

598 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ : أَنَّ رَسُولَ اللَّه  قَالَ: يَعْقِدُ الشَّيْطَانُ عَلَى قَافِيَةِ رَأْسِ أَحَدِكُمْ إِذَا هُوَ نَامَ ثَلاثَ عُقَدٍ، يَضْرِبُ كُلَّ عُقْدَةٍ: عَلَيْكَ لَيْلٌ طَوِيلٌ فَارْقُدْ، فَإِنِ اسْتَيْقَظَ فَذَكَرَ اللَّهَ انْحَلَّتْ عُقْدَةٌ، فَإِنْ تَوَضَّأَ انْحَلَّتْ عُقْدَةٌ، فَإِنْ صَلَّى انْحَلَّتْ عُقْدَةٌ، فَأَصْبَحَ نَشِيطًا طَيِّبَ النَّفْسِ، وَإِلاَّ أَصْبَحَ خَبِيثَ النَّفْسِ كَسْلانَ. (بخاري:1142)

ترجمه: ابوهريره مي‏گويد: رسول الله  فرمود: «هنگام شب كه شما مي خوابيد، شيطان بر پشت گردن‏هاي شما سه گره  مي زند و  مي گويد: شب طولاني است، بخواب. اگر  (كسي به حرف او گوش نكرد و) از خواب  بيدار شد و ذكر خدا را بر زبان آورد، يكي از گره‏هاي شيطان، باز مي شود. و اگر وضو گرفت، گره دوم باز مي شود. و اگر مشغول نماز  شد، گره سوم باز مي شود. در اين حال،  او صبح، خوشحال و با نشاط است و اگر نه صبح، تنبل و افسرده، از خواب بيدار مي شود. 

 

باب (11): شخصي كه بخوابد و نماز نخواند،  شيطان در گوشش ادرار مي كند

599 ـ عَنْ عَبْدِاللَّهِ  قَالَ: ذُكِرَ عِنْدَ النَّبِيِّ  رَجُلٌ، فَقِيلَ: مَا زَالَ نَائِمًا حَتَّى أَصْبَحَ، مَا قَامَ إِلَى الصَّلاةِ، فَقَالَ:«بَالَ الشَّيْطَانُ فِي أُذُنِهِ». (بخارى:1144)

ترجمه: عبد الله بن مسعود مي گويد: نزد رسول الله  از شخصي سخن بميان آمد. گفته شد: تا صبح، خواب است وبراي نماز، بيدار نميشود. رسول الله  فرمود: «شيطان در گوش‏هاي او، ادرار كرده است».

 

باب (12): دعا و نماز در آخر شب

600 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  قَالَ: «يَنْزِلُ رَبُّنَا تَبَارَكَ وَتَعَالَى كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا حِينَ يَبْقَى ثُلُثُ اللَّيْلِ الآخِرُ، يَقُولُ: مَنْ يَدْعُونِي فَأَسْتَجِيبَ لَهُ؟ مَنْ يَسْأَلُنِي فَأُعْطِيَهُ؟ مَنْ يَسْتَغْفِرُنِي فَأَغْفِرَ لَهُ»؟ (بخارى:1145)

ترجمه: ابوهريره  مي گويد: رسول الله  فرمود: «خداوند، هر شب پس از گذشتن دو سوم شب ، به آسمان دنيا نزول مي فرمايد و مي گويد: آيا كسي هست كه مرا بخواند تا او را اجابت كنم؟ آيا كسي هست كه از من بخواهد تا به او بدهم؟ آيا كسي هست كه از من طلب بخشش كند تا او را ببخشم»؟

 

باب (13): كسي كه اول شب بخوابد و آخر شب، بيدارشود 

601 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا: أَنَّهَا سُئِلَتْ: عَنْ صَلاةِ النَّبِيِّ  بِاللَّيْلِ، قَالَتْ: كَانَ يَنَامُ أَوَّلَهُ وَيَقُومُ آخِرَهُ، فَيُصَلِّي ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى فِرَاشِهِ، فَإِذَا أَذَّنَ الْمُؤَذِّنُ وَثَبَ، فَإِنْ كَانَ بِهِ حَاجَةٌ اغْتَسَلَ، وَإِلاَّ تَوَضَّأَ وَخَرَجَ. (بخارى:1146)

ترجمه: از عايشه رضي ‏الله‏ عنها دربارة نماز شب رسول الله  سؤال شد. فرمود:  اول شب، مي خوابيد و  آخر شب، بيدار مي شد و نماز  مي خواند و سپس به رختخواب، بر مي گشت. و وقتي كه مؤذن، اذان مي گفت، بر مي خاست. و اگر نياز به غسل بود، غسل مي كرد. وگرنه، وضو ميگرفت و براي نمازِ صبح، بيرون مي رفت.

 

باب (14): نماز شبِ پيامبر  در رمضان و غير رمضان

602 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا: أَنَّهَا سُئِلَتْ عَنْ صَلاتِهِ  فِي رَمَضَانَ، فَقَالَتْ: مَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ  يَزِيدُ فِي رَمَضَانَ وَلا فِي غَيْرِهِ عَلَى إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً، يُصَلِّي أَرْبَعًا، فَلا تَسَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ، ثُمَّ يُصَلِّي أَرْبَعًا، فَلا تَسَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ، ثُمَّ يُصَلِّي ثَلاثًا. قَالَتْ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَتَنَامُ قَبْلَ أَنْ تُوتِر؟َ فَقَالَ: «يَا عَائِشَةُ إِنَّ عَيْنَيَّ تَنَامَانِ وَلا يَنَامُ قَلْبِي». (بخارى:1147)

ترجمه: از عايشه رضي‏ الله‏ عنها دربارة نماز شب رسول الله در رمضان، سؤال شد.  فرمود: رسول الله در رمضان و غير رمضان، بيشتر از يازده ركعت، نمي خواند. ابتدا چهار ركعت مي خواند و آنها را بسيار زيبا و طولاني مي  نمود. سپس، چهار ركعت ديگر ميخواند. و آنها را نيز بهمان زيبائي ركعات اول، ادا مي كرد. و در پايان، سه ركعت ديگر مي‏خواند.

 عايشه رضي الله‏ عنها مي گويد: از رسول الله پرسيدم: آيا شما قبل از خواندن نماز وتر، مي خوابيد؟ آنحضرت فرمود: «اي عايشه! چشم‏هايم مي خوابند، اما قلبم بيدار است».

 

 

باب (15): سخت گيري ومبالغه در عبادت، مكروه است

603 ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ  قَالَ: دَخَلَ النَّبِيُّ ، فَإِذَا حَبْلٌ مَمْدُودٌ بَيْنَ السَّارِيَتَيْنِ، فَقَالَ: «مَا هَذَا الْحَبْلُ»؟ قَالُوا: هَذَا حَبْلٌ لِزَيْنَبَ، فَإِذَا فَتَرَتْ تَعَلَّقَتْ بِهِ. فَقَالَ النَّبِيُّ  : «لا، حُلُّوهُ، لِيُصَلِّ أَحَدُكُمْ نَشَاطَهُ، فَإِذَا فَتَرَ فَلْيَقْعُدْ». (بخارى:1150)

ترجمه: انس بن مالك  مي‏گويد: روزي، رسول الله وارد مسجد شد. ناگهان چشمش به ريسماني افتاد كه ميان دو ستون مسجد، بسته شده است. فرمود: «اين ريسمان، چيست»؟ مردم گفتند: آنرا زينب رضي الله‏ عنها بسته است. هر وقت، از خواندن نماز، خسته ميشود، آن را مي گيرد و(به كمك آن، به نماز، ادامه مي‏دهد). رسول الله  فرمود:« خير. (نيازي نيست) آن را باز كنيد. تا زمانيكه شما بانشاط هستيد، نماز بخوانيد. و هرگاه، خسته شديد، بنشينيد».

 

باب (16): كراهيت ترك نماز شب، براي كسي كه به آن، پاي بند بوده است

604 ـ عن عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ : «يَا عَبْدَ اللَّهِ، لا تَكُنْ مِثْلَ فُلانٍ كَانَ يَقُومُ اللَّيْلَ فَتَرَكَ قِيَامَ اللَّيْلِ». (بخارى:1152)

ترجمه: عبد الله بن عمرو بن العاص رضي الله عنهما مي‏گويد: رسول الله خطاب به من، فرمود: «اي عبد الله! مثل فلاني نباش كه (ابتدا) نماز شب مي خواند. سپس، آن را ترك كرد».

 

باب (17): فضيلت كسي كه شب، بيدار شود و نماز بخواند

605 ـ عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «مَنْ تَعَارَّ مِنَ اللَّيْلِ فَقَالَ: لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَلا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ، ثُمَّ قَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي أَوْ دَعَا اسْتُجِيبَ لَهُ، فَإِنْ تَوَضَّأَ وَصَلَّى قُبِلَتْ صَلاتُهُ». (بخارى:1154)

ترجمه: عباده بن صامت مي‏گويد: نبي اكرم  فرمود: «هركس كه در شب بيدار شود و اين دعا، يعني : (لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَلا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ) را بخواند و سپس، بگويد: خدايا! مرا مغفرت كن. يا دعاي ديگري نمايد، خداوند، اجابت ميكند. و اگر (بلند شود و) وضو بگيرد و نماز بخواند، اين نماز (بيشتر) به درگاه  خدا پذيرفته مي‏شود».

606 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  اَنَّهُ قَالَ وَهُوَ يَقُصُّ فِي قَصَصِهِ وَهُوَ يَذْكُرُ رَسُولَ اللَّهِ : «إِنَّ أَخًا لَكُمْ لا يَقُولُ الرَّفَثَ». يَعْنِي بِذَلِكَ عَبْدَاللَّهِ بْنَ     رَوَاحَة :

وَفِينَا رَسـُولُ اللَّهِ يَتْلـُو كـِتَابَهُ إِذَا انْشَقَّ مَعْرُوفٌ مِنَ الْفَجْرِ سَاطِـعُ

أَرَانَا الْهُدَى بَعْدَ الْعَمـَى فَقُلـُوبُنَا بِهِ  مُوقـِنَاتٌ أَنَّ مـَا قـَالَ وَاقـِعُ

يَبِيتُ  يُجَافِي  جَنْبَهُ عَـنْ فِرَاشـِهِ إِذَا اسْتَثْقَلَتْ بِالْمُشْرِكِينَ الْمَضَاجـعُ

(بخارى:1155)

ترجمه: ابوهريره  در حالي كه از گذشته تعريف مي كرد و دربارة رسول خدا سخن مي گفت، فرمود: برادر شما ؛عبدالله بن رواحه ؛ بيهوده نه سروده است. آنجا كه ميگويد: در ميان ما پيامبري وجود دارد كه هنگام صبح ، كتاب خدا را تلاوت مي كند. و پس از گمراهي، ما را به راه راست هدايت كرد. قلوب ما يقين دارد كه هر چه فرموده است، تحقق پيدا مي كند. شبها كه مشركان به خواب گران فرو رفته اند، آنحضرت  رختخواب  را به قصد عبادت خدا، رها مي سازد.

607 ـ عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: رَأَيْتُ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ  كَأَنَّ بِيَدِي قِطْعَةَ إِسْتَبْرَقٍ، فَكَأَنِّي لا أُرِيدُ مَكَانًا مِنَ الْجَنَّةِ إِلاَّ طَارَتْ إِلَيْهِ، وَرَأَيْتُ كَأَنَّ اثْنَيْنِ أَتَيَانِي. وَذَكَرَ بَاقِيَ الْحَدِيْثِ وَ قَدْ تَقَدَّمَ. (بخارى: 1156)

ترجمه: عبد الله بن عمر مي گويد: در زمان رسول الله  ، خواب ديدم كه  يك قطعه پارچة ابر يشمي در دست دارم. و بوسيلة آن، به هر طرف از بهشت كه اراده مي نمودم، پرواز مي كردم. و همچنين، خواب ديدم كه دو نفر نزد من آمدند. وسپس، بقيه حديثي را كه قبلاً در شمارة (585) ذكر شد، بيان نمود.

باب (18): دعاي استخاره و دو ركعتي خواندن نماز نفل

608 ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ  يُعَلِّمُنَا الاسْتِخَارَةَ فِي الأُمُورِ كُلِّهَا كَمَا يُعَلِّمُنَا السُّورَةَ مِنَ الْقُرْآنِ، يَقُولُ: «إِذَا هَمَّ أَحَدُكُمْ بِالأَمْرِ، فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الْفَرِيضَةِ، ثُمَّ لِيَقُلِ: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلا أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلا أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ. اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي، أَوْ قَالَ: عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي، ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي، أَوْ قَالَ: فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ». قَالَ: «وَيُسَمِّي حَاجَتَهُ». (بخارى:1166)

ترجمه: جابر بن عبد الله  مي گويد: رسول الله  همان گونه كه سوره اي از قرآن را به ما مي آموخت، استخاره در همة كارها را نيز به ما ياد مي داد. و  مي فرمود: «هرگاه قصد انجام كاري را كرديد، دو ركعت نماز نفل بخوانيد و چنين دعا كنيد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلا أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلا أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ. اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي، أَوْ قَالَ: عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي، ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي، أَوْ قَالَ: فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ». سپس، حاجت خود را ذكر كند». 

ترجمة دعا: پروردگارا! از علم تو، طلب خير مي كنم. و از قدرت تو، توانايي مي طلبم. و از فضل بي پايانت، بهره مي جويم. زيرا كه تو، توانايي و من ناتوانم. و تو مي داني و من نميدانم و تو داناي غيب هستي. خدايا! تو مي داني اگر اين كار، به خير دين، دنيا و عاقبت كار من مي انجامد، آنرا براي من ممكن و آسان بگردان. و اگر براي دين، دنيا و عاقبت كار من ضرر دارد، آن را از من و مرا از آن، دور بگردان. (مرا منصرف كن) و خير را برايم مقدّر نما و مرا بدان، خوشنود ساز.

باب (19): پاي بند بودن به دو ركعت (سنت) صبح و نفل ناميدن آن

609 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ   عَلَى شَيْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أَشَدَّ مِنْهُ تَعَاهُدًا عَلَى رَكْعَتَيِ الْفَجْرِ. (بخارى:1163)

ترجمه: ام المومنين؛ عايشه رضي ‏الله‏ عنها؛ مي‏فرمايد: رسول الله بر هيچ يك از نمازهاي نفلي، به اندازة دو ركعت سنت‏ فجر، مواظبت نمي‏كرد.

 

باب (20): آنچه در دو ركعت سنت فجر خوانده مي شود

610 ـ وَعَنْهَا رَضِيَ اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ   يُخَفِّفُ الرَّكْعَتَيْنِ اللَّتَيْنِ قَبْلَ صَلاةِ الصُّبْحِ حَتَّى إِنِّي لأَقُولُ هَلْ قَرَأَ بِأُمِّ الْكِتَابِ. (بخارى:1165)

     ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها روايت مي كند كه: رسول الله سنت‏هاي فجر را باندازه اي مختصر و كوتاه مي خواند كه با خود مي گفتم: آيا سورة فاتحه را خواند!؟

 

 

باب (21): نماز ضحي (چاشت) در حالت مقيم بودن

611 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  قَالَ: أَوْصَانِي خَلِيلِي  بِثَلاثٍ، لا أَدَعُهُنَّ حَتَّى أَمُوتَ: صَوْمِ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ وَصَلاةِ الضُّحَى وَنَوْمٍ عَلَى وِتْرٍ. (بخارى:1178)

ترجمه: ابوهريره  مي‏گويد: دوستم؛ رسول خدا  ؛ سه توصيه به من فرمود كه تا  لحظه مرگ، آنها را رها نخواهم كرد: سه روز، روزه گرفتن در هر ماه، خواندن نماز چاشت و خواندن نماز وتر، قبل از خوابيدن.

 

باب (22): سنت هاي قبل از نماز ظهر 

612 ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهَا: أَنَّ النَّبِيَّ  كَانَ لا يَدَعُ أَرْبَعًا قَبْلَ الظُّهْرِ وَرَكْعَتَيْنِ قَبْلَ الْغَدَاةِ. (بخارى:1182)

ترجمه: عايشه رضي ‏الله‏ عنها مي‏فرمايد: رسول الله چهار ركعت قبل از نماز ظهر و دو ركعت قبل از نماز فجر را ترك نمي‏كرد.

 

باب (23): خواندن نماز نفل قبل از نماز مغرب

613ـ عَنْ عَبْدِاللَّهِ الْمُزَنِيِّ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «صَلُّوا قَبْلَ صَلاةِ الْمَغْرِبِ». قَالَ فِي الثَّالِثَةِ: «لِمَنْ شَاءَ». كَرَاهِيَةَ أَنْ يَتَّخِذَهَا النَّاسُ سُنَّةً. (بخارى:1183)

ترجمه: عبد الله مزني مي‏گويد: رسول الله  فرمود: «قبل از نماز مغرب، دو ركعت نماز بخوانيد». و اين جمله را سه بار، تكرار كرد. و پس از تكرار سوم، فرمود: «هر كس كه بخواهد». و جمله فوق را به خاطر اين فرمود كه دوست نداشت، مردم آنرا سنت مؤكده تلقي كنند. 

 

 

20 ـ كتاب نماز در مسجد مكه و مسجد مدينه

 

 

باب (1): فضيلت نماز در مسجد مكه و مسجد مدينه

باب (2): مسجد قبا

باب (3): فضيلت (مكان) ميان قبر و منبر رسول الله 

 

باب (1): فضيلت نماز در مسجد مكه و مسجد مدينه

614 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «لا تُشَدُّ الرِّحَالُ إِلاَّ إِلَى ثَلاثَةِ مَسَاجِدَ: الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، وَمَسْجِدِ الرَّسُولِ ، وَمَسْجِدِ الأَقْصَى». (بخارى:1189)

ترجمه:  ابوهريره  مي‏گويد: رسول الله  فرمود: رخت سفر نبنديد مگر براي زيارت سه مسجد: 1ـ مسجد الحرام  2 ـ مسجد النبي  3ـ مسجد الاقصي.

615 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  أَنَّ النَّبِيَّ  قَالَ: «صَلاةٌ فِي مَسْجِدِي هَذَا خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ صَلاةٍ فِيمَا سِوَاهُ، إِلاَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ». (بخارى:1190)

ترجمه: ابوهريره  مي‏گويد: رسول الله  فرمود: «نماز خواندن در مسجد من، هزار بار بهتر از نماز خواندن در ساير مساجد است بجز مسجد الحرام».

 

باب (2): مسجد قبا

616 ـ عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا:أَنَّهُ كَانَ لا يُصَلِّي مِنَ الضُّحَى إِلاَّ فِي يَوْمَيْنِ: يَوْمَ يَقْدَمُ بِمَكَّةَ فَإِنَّهُ كَانَ يَقْدَمُهَا ضُحًى، فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ، ثُمَّ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ خَلْفَ الْمَقَامِ، وَيَوْمَ يَأْتِي مَسْجِدَ قُبَاءٍ، فَإِنَّهُ كَانَ يَأْتِيهِ كُلَّ سَبْتٍ، فَإِذَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ كَرِهَ أَنْ يَخْرُجَ مِنْهُ حَتَّى يُصَلِّيَ فِيهِ، قَالَ: وَكَانَ يُحَدِّثُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  كَانَ يَزُورُهُ رَاكِبًا وَمَاشِيًا، قَالَ: وَكَانَ يَقُولُ: إِنَّمَا أَصْنَعُ كَمَا رَأَيْتُ أَصْحَابِي يَصْنَعُونَ، وَلا أَمْنَعُ أَحَدًا أَنْ يُصَلِّيَ فِي أَيِّ سَاعَةٍ شَاءَ مِنْ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ، غَيْرَ أَنْ لا تَتَحَرَّوْا طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلا غُرُوبَهَا. (بخارى:1191 ، 1192)

ترجمه: از عبد الله بن عمر رضي الله عنهما روايت است كه او نماز چاشت نمي خواند، مگر در دو روز. نخست، روزي كه وارد مكه مي شد. يعني هنگامي كه مي خواست وارد شهر شود، وقت چاشت وارد مي شد. ابتدا، خانة كعبه را طواف مي كرد. سپس، دو ركعت نماز، در مقام ابراهيم مي خواند.دوم، روزهاي شنبه كه به مسجد قبا مي رفت. وقتي وارد مسجد مي شد، دوست نداشت بدون خواندن نماز، از آنجا بيرون رود. ( بدين جهت در آنجا، نماز مي خواند).

عبد الله بن عمر رضي الله عنهما مي گويد: رسول الله گاهي پياده و گاهي سواره، به زيارت مسجد قبا مي رفت. من همان كاري را  انجام مي دهم كه ساير دوستانم  مي كنند. و  هيچ كس را از خواندن نماز، در ساير اوقات شبانه روز، منع نمي كنم. البته هنگام طلوع و غروب آفتاب، نماز نخوانيد.

 

باب (3): فضيلت (مكان) ميان قبر و منبر رسول الله 

617 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «مَا بَيْنَ بَيْتِي وَمِنْبَرِي رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ، وَمِنْبَرِي عَلَى حَوْضِي». (بخارى:1196)

ترجمه: ابوهريره  مي گويد: رسول الله  فرمود: «ميان خانه و منبر من، باغي از باغهاي بهشت است. و منبر من، بر روي حوض من، (كوثر) قرار دارد». 

 

 

21 ـ كتاب انجام دادن كاري در نماز

 

 

باب (1):  آنچه از سخن، در نماز ممنوع شده است

باب (2): همواركردن سنگ ريزه ها در نماز

باب (3): اگر سواري، هنگام نماز خواندن، فرار كرد

باب (4): جواب ندادن سلام در نماز

باب (5): دست به كمر ايستادن، در نماز

 

باب (1):  آنچه از سخن، در نماز ممنوع شده است

618 ـ عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مَسْعُوْدٍ  قَالَ: كُنَّا نُسَلِّمُ عَلَى النَّبِيِّ  وَهُوَ فِي الصَّلاةِ، فَيَرُدُّ عَلَيْنَا، فَلَمَّا رَجَعْنَا مِنْ عِنْدِ النَّجَاشِيِّ سَلَّمْنَا عَلَيْهِ، فَلَمْ يَرُدَّ عَلَيْنَا، وَقَالَ: «إِنَّ فِي الصَّلاةِ شُغْلاً». (بخارى:1199)

ترجمه: عبد الله بن مسعود  مي گويد: (ابتدا) هنگامي كه رسول الله  مشغول نماز خواندن بود و ما به ايشان سلام مي داديم، جواب سلام ما را مي داد. اما هنگاميكه از نزد نجاشي (پس از هجرت به حبشه) برگشتيم و سلام داديم، جواب نداد و فرمود: «در نماز، مشغوليت ديگري وجود دارد».

619 ـ وَفِيْ رِوَايَةٍ عَنْ زَيْدِ بْنُ أَرْقَمَ   قال: كَانَ أَحَدُنَا يُكَلِّمُ صَاحِبَهُ فِي الصَّلاةِ، حَتَّى نَزَلَتْ:حَافِظوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلاةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ فَأُمِرْنَا بِالسُّكُوتِ. (بخارى:1200)

ترجمه: و در روايتي، زيد بن ارقم مي گويد: در ابتداي اسلام ، هنگام نماز خواندن، با يكديگر صحبت مي كرديم. اما زماني كه اين آيه نازل شد كه: (بر نمازها مواظبت كنيد بويژه نماز ميانه، و براي خدا با فروتني بايستيد).  به ما دستور داده شد تا در نماز، سكوت را رعايت نماييم.

 

باب (2): همواركردن سنگ ريزه ها در نماز

620 ـ عَنْ مُعَيْقِيب : أَنَّ النَّبِيَّ  قَالَ فِي الرَّجُلِ يُسَوِّي التُّرَابَ حَيْثُ يَسْجُدُ، قَالَ: «إِنْ كُنْتَ فَاعِلاً فَوَاحِدَةً». (بخارى:1207)

ترجمه: معيقيب  مي گويد: رسول الله  دربارة كسي كه خاكهاي مكان سجده اش را هموار مي كند، فرمود: «اگر مي خواهيد اين كار را انجام دهيد، يك بار كافي است».

 

باب (3): اگر سواري، هنگام نماز خواندن، فرار كرد  

621 ـ عَنْ أَبِيْ بَرْزَةَ الأَسْلَمِيِّ : أَنَّهُ صَلَّى يَوْماً فِيْ غَزْوَةٍ وُّلِجَامُ دَابَّتِهِ بِيَدِهِ، فَجَعَلَتِ الدَّابَّةُ تُنَازِعُهُ وَجَعَلَ يَتْبَعُهَا، فقيل له في ذلك، فقَالَ: إِنِّي غَزَوْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ  سِتَّ غَزَوَاتٍ، أَوْ سَبْعَ غَزَوَاتٍ، وَثَمَانِيَ، وَشَهِدْتُ تَيْسِيرَهُ، وَإِنِّي إِنْ كُنْتُ أَنْ أُرَاجِعَ مَعَ دَابَّتِي، أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَدَعَهَا تَرْجِعُ إِلَى مَأْلَفِهَا، فَيَشُقُّ عَلَيَّ. (بخارى:1211)

ترجمه: از ابو برزه اسلمي  روايت است كه: وي روزي، در يكي از غزوات در حالي كه لگام اسبش را بدست گرفته بود، نماز مي خواند. اسب، او را مي كشيد و وي بدنبال اسب، حركت مي كرد. شخصي به او اعتراض كرد. ابوبرزه گفت:  حدود شش، هفت و يا هشت غزوه،  همراه رسول ‏الله  بودم و از نزديك مي ديدم كه آنحضرت  چگونه كارها را ساده مي گرفت و سخت گيري نمي كرد. اگر من با اسبم برگردم بهتر است از اينكه، آن را رها سازم تا فرار كند و مرا دچار مشكل نمايد.

622 ـ عَنْ عَائِشَة رَضِيَ الله عَنْهَا:‌‌‌‌‌‌ انَّهَا ذَكَرَت‌‍ْ حَدِيثَ الخُسُوفِ وَقَالَ فِي هذِهِ الرِّوَايَةِ بَعدَ قَولِهِ: «وَلَقَدْ رَأَيْتُ النَّارَ يَحْطِمُ بَعْضُهَا بَعْضًا، وَرَأَيْتُ فِيهَا عَمْرَو بْنَ لُحَيٍّ، وَهُوَ الَّذِي سَيَّبَ السَّوَائِبَ». (بخارى:1212)

ترجمه: حديث عايشه رضي الله‏ عنها  درباره كسوف(خورشيدگرفتگي) قبلاً ذكر شد و در اين روايت ، بعد از آن، مي گويد: رسول الله   فرمود: «دوزخ را ديدم كه  شعله هايش، يكديگر را در كام خود فرو مي بردند. و عمرو بن لَُحَي را در دوزخ ديدم. او همان كسي بود كه حيوانات را وقف بتها مي كرد و رها مي ساخت».

 

باب (4): جواب ندادن سلام در نماز

623 ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: بَعَثنِي رَسُولُ اللَّهِ  فِي حَاجَة لَهُ، فَانْطَلَقْتُ، ثمَّ رَجَعْتُ وَقَدْ قَضَيْتُهَا، فَأَتَيْتُ النَّبِيَّ  فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَرُدَّ عَلَيَّ، فَوَقَعَ فِي قَلْبِي مَا اللَّهُ أَعْلَمُ بِهِ، فَقُلْتُ فِي نَفْسِي: لَعَلَّ رَسُولَ اللَّهِ  وَجَدَ عَلَيَّ أَنِّي أَبْطَأْتُ عَلَيْهِ، ثمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَرُدَّ عَلَيَّ، فَوَقَعَ فِي قَلْبِي أَشَدُّ مِنَ الْمَرَّة الأُولَى، ثمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَيَّ، فَقَالَ: «إِنَّمَا مَنَعَنِي أَنْ أَرُدَّ عَلَيْكَ أَنِّي كُنْتُ أُصَلِّي». وَكَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ مُتَوَجِّهًا إِلَى غَيْرِ الْقِبْلَة. (بخارى:1217)

ترجمه: جابر بن عبد الله  مي گويد: رسول ‏الله  مرا دنبال كاري فرستاد. پس از انجام آن، نزد رسول خدا  برگشتم و سلام دادم. اما رسول‏ الله  سلام مرا جواب نداد. خدا مي داند كه در دلم چه گذشت. با خود گفتم: شايد تاخيرم باعث ناراحتي ايشان شده است. بار دوم، سلام عرض كردم. باز هم رسول ‏الله  جواب نداد. من بيشتر ناراحت شدم. براي بار سوم، سلام گفتم. اين بار، رسول‏ الله  جواب داد و فرمود: «چون در حال نماز بودم، نتوانستم جواب سلام تو را بدهم». راوي مي گويد: (در آن لحظه) رسول الله  درحالي كه صورتش به سوي قبله نبود، سوار بر شتر خود، نماز مي خواند.  

 

 

باب (5): دست به كمر ايستادن، در نماز

624 ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  قَالَ: نَهَى النَّبِيُّ  أَنْ يُصَلِّيَ الرَّجُلُ مُخْتَصِرًا. (بخارى:1220)

ترجمه: ابوهريره  روايت مي كند كه: نبي اكرم  از اينكه كسي، هنگام نماز خواندن، دست به كمر  بايستد، نهي فرموده است.

 

 


موضوعات مرتبط: 19 ـ كتاب نماز تهجد و 20 ـ كتاب .. و21 کتاب ، أحاديث مختصر صحیح بخاری

تاريخ : جمعه ۹ مرداد ۱۳۹۴ | ۷:۴۶ ب.ظ | نویسنده : مسافر. |
آداب قاضی
کسى که براى پیروزى فرمان خدا بجنگد مجاهد فى سبیل الله مى‌باشد
اجر و ثواب کمک به مجاهدینى که در راه خدا جهاد مى‌کنند،
عید سعید قربان بر  تمام مسلمین جهان  مبارک باد.1402/4/8
پیام تبریکی مناسبت عید سعید قربان مدیریت بیاناتی فرهنگ اسلامی
تفسیر سورة الروم قسمت 3 از آیه شریفه 14تا19
تفسیر سورة الروم قسمت 2 از آیه شریفه 8تا13
تفسیر سورة الروم قسمت 1 از آیه شریفه 1تا7
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 17 از آیه شریفه 67تا69
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 16 از آیه شریفه 62تا66
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 15 از آیه شریفه 56تا61
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 14 از آیه شریفه 51تا55
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 13 از آیه شریفه 48تا50
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 12 از آیه شریفه 46تا47
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 11 از آیه شریفه 43تا45
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 10 از آیه شریفه 40تا42
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 9 از آیه شریفه 34تا39
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 8 از آیه شریفه 29تا33
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 7 از آیه شریفه 24تا28
تفسیر سورة العنكبوت قسمت 6 از آیه شریفه 20تا21
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.